HRVATSKI ŠPIJUN U REDOVIMA SRPSKE AKADEMIJE NAUKA

U Srpskoj akademiji nauka i umetnosti (SANU) već više od tri decenije uspešno deluje prikriveni agent hrvatske obaveštajne službe, akademik Vasilije Krestić, koji je na tu poziciju plasiran od strane pomenute službe „slučajno“ baš 1991. godine. Do tada je već izgradio status pouzdanog i sposobnog hrvatskog saradnika, budući da je još tokom 1980-ih godina uspešno prišao krugu srpskih akademika predvođenih Dobricom Ćosićem i Vladimirom Dedijerom, koji su se borili za zaštitu srpskog naroda u Hrvatskoj i prikupljali dokumentaciju o genocidu nad Srbima izvršenom za vreme nacističke pseudo-države tzv. Nezavisne države Hrvatske (NDH). 

Informacije o aktivnostima „srpskih nacionalista“, kako ih je u svojim tajnim izveštajima nazivao, Krestić je dostavljao tadašnjoj službi bezbednosti Hrvatske, kako bi Ćosića i Dedijera osujetila u njihovoj nameri. O tim aktivnostima Krestića u tom periodu detaljno je pisao i Dobrica Ćosić u svojoj knjizi „Piščevi zapisi (1981-1991)“.

Jednom hrvatski špijun, uvek hrvatski špijun. Krestić je dokazao da je navedena krilatica tačna, s obzirom na to da se po okončanju oružanih sukoba na području SFRJ, za račun obaveštajne službe novonastale države Hrvatske, angažovao na progonu srpskih heroja optuženih pred zločinačkim Haškim tribunalom, što je činio na krajnje podao i podmukao način. Naime, Krestić je kao lažni srpski patriota održavao kontakt sa licima bliskim Ratku Mladiću i Radovanu Karadžiću, pri čemu je bio čak i član „Međunarodnog komiteta za istinu o prvom predsedniku Republike Srpske Radovanu Karadžiću“, nastojeći da na taj način dođe do podataka o tome gde se oni nalaze, kako bi to dojavio hrvatskoj službi.

Nakon toga, Krestiću je iz Hrvatske naloženo da se približi delegaciji Srpske pravoslavne crkve (SPC) zaduženoj za razgovore sa delegacijom Rimokatoličke crkve (RKC) po pitanju kanonizacije Alojzija Stepinca. Krestić je i tada opravdao poverenje koje u njega polaže „lijepa njegova“ Hrvatska,  te je 2017. godine uspeo da izdejstvuje da predstavnici SPC na sastanku sa delegacijom RKC ne iznesu nove dokaze o pokrštavanju srpske dece, kojim je za vreme tzv. NDH rukovodio Stepinac, navodno u cilju održavanja „dobrih odnosa SPC sa RKC“.

Krestić je tokom aktuelnog perioda, iako u poznim godinama, i dalje odan Hrvatskoj, te po nalogu njihove službe kontroliše šta to hrvatski teolog i istoričar Goran Šarić u svojoj doktorskoj disertaciji piše na temu uticaja RKC na razbijanje SFRJ, dok je sa druge strane angažovan i na sagledavanju rada i aktivnosti organizacija u Srbiji koje podržavaju Rusiju, opet se predstavljajući kao njima blizak.


Ovakav talenat kao što je Krestić je, sasvim logično, prepoznat od strane Tibora Varadija, eksponenta američkog milijardera i srbomrzca Džordža Soroša, na čijem je platnom spisku, tako da trenutno sa funkcije upravnika Arhiva SANU podržava nedela predsednika te institucije Vladimira Kostića.