ČUDA SE DEŠAVAJU I NA PRAZNOM SAVINOM GROBU (VIDEO)

Prosvetitelj i zakonodavac, čiji je Nomokanon osnova srpskog, ruskog i bugarskog crkvenog prava, smatran je živim svecem posle najvećeg pokloničkog puta u hrišćanskoj istoriji.

Na njega je krenuo u proleće 1234. iz srpskog Pomorja i posle oko mesec i po doplovio u Akru, glavnu luku krstaškog Jerusalimskog kraljevstva u Svetoj zemlji.

Obišao je srpski Manastir Svetog Đorđa koji je osnovao 1229. na prvom putovanju na Istok i nastavio za Jerusalim, gde ga je jerusalimski patrijarh primio kao prijatelja i sebi ravnog arhijereja. U svom Manastiru Svetog apostola Jovana na Sionu je preboleo ozbiljnu bolest, a zatim pustinjskom magistralom nastavio u Egipat, odakle je opasnim putevima Sinajskog poluostrva stigao u Manastir Svete Katarine i na Sinajsku goru gde je Mojsije od Boga primio tablice zakona. U proleće 1235. se preko pustinja vratio u Jerusalim i nastavio u Antiohiju i dalje.

Na putu iz latinskog Carigrada u Bugarsku, Sava ce najpre obreo u Nesebaru. Pošto je sačekao pratnju koju mu je uputio car Jovan Asen, krenuo je sa njom put bugarske prestonice. U Trnovo je stigao uoči praznika Bogojavljenja, 6. januara 1236. Vremešnog srpskog arhijereja domaćin je smestio u odaje svoje carske palate. Teško ce razbolevši, prvi srpski arhiepiskop je preminuo sredinom januara. Po želji samog cara, Sava je sahranjen u carskom manastiru.

NJegov grob je postao glavno kultno mesto Trnova i car je odbijao da Savine mošti preda Srbima. Tek posle više godina teških pregovora, uz malo preduzimljivog lukavstva kralj Vladislav ih je preneo u Srbiju. Stanovnici Trnova, beleži letopisac, u žalosti su vikali:

- Zašto se obezumismo otpustivši takav svetilnik od našeg grada?

Umirili su se brzo, jer su čuda nastavila da se dešavaju i na praznom Savinom grobu, koji je car pokrio purpurom i osvetlio brojnim svećnjacima i kandilima. Osmanlije su u 14. veku uništile manastir, ali ne i Savin kult. Arheolozi su njegov grob otkrili u 19. veku, ispod mesta na ruševinama gde se narod vekovima molio.

Hram zaista izgleda kao muzejska postavka, sve dok se ne uđe u pripratu gde stoji mermerni stub sa Savinim monogramom. Na njemu je mala ikona i na njoj novčići koji svedoče da njegovo prvo grobno mesto posećuju narod, vernici i poklonici.

Na podu, ispod velike ikone sa poznatim nemanjićkim likom stoji mermerni poklopac sarkofaga sa natpisom "SV. SAVA ARHIEPISKOP SRBSKI 1236". Bezbrojne ruke poklonika ostavile su traga i na ovom tvrdom kamenu. Oni ne mare što moštiju u grobu ovde nema, jer Savin duh lebdi i sada nad svetinjom kraj Jantre.

BONUS VIDEO: Specijalista genetike o ulozi gena i kako ih iskoristiti

SKINI APLIKACIJU