Prema studiji američkih stručnjaka, zagrljaj povećava nivo oksitocina u telu. Njega nazivaju i hormonom ljubavi, a zaslužan je za emocionalnu povezanost sa drugim ljudima kao i sa sopstvenom decom.
Ljudi kojima nedostaje oksitocin manje se smeu, žive sami, vole da rade poslove u kojima ne moraju da sarađuju s drugima, teško im je da vode neobavezne razgovore i zapravo su najsrećniji kada su sami.
Žene kojima nedostaje ovaj hormona imaju problema sa postizanjem orgazama, a muškarci teško uspostavljaju duboke ljubavne odnose.
Oksitocin snižava količine kortizola (hormona stresa) u telu, pa tako smanjuje rizik od srčanih i drugih bolesti.
Naučnici su napravili mali test sa zaljubljenim parom. Nakon što su se grlili 20 sekundi, u njihovim telima se nivo oksitocina povećala. Taj nivo je porastao i kod zagrljaja među prijateljima, ali količina hormona ljubavi nije bila visoka kao kod ljubavnog para.
„Nauka je pokazala da dodir ima vrlo važan uticaj na telesno i mentalno zdravlje. Dokazano je da dodir snižava krvni pritisak smanjuje otkucaje srca, jača imunološki sistem i ublažava bol.
„Zagrljaji oslobađaju oksitocin, hormon koji tera ljude da se osećaju sigurno. Taj hormon snižava nivoe kortizola i tako umanjuje stres, teskobu i usamljenost“, objasnio je dr Entoni Grant, psiholog iz Australije koji je, takođe, istraživao tu temu.
On je dodao da dugi zagrljaji podiži i nivo serotonina, hormona zaslužnog za dobro raspoloženje i osećaj sreće, prenosi N1.
20 min