Vest o štrajku potvrdio je Legijin advokat Aleksandar Kovačević.
– Milorad Ulemek je stupio u štrajk glađu, koji pored odbijanja hrane obuhvata i odbijanje da napušta ćeliju, odbijanje prava na posete, telefonske pozive, posete advokata, izlazak u šetnju, kao i svaku dalju komunikaciju sa zaposlenima u zavodu u Požarevcu. Mom branjeniku koji je skoro 18 godina u pritvoru i strogoj izolaciji u ćeliji, koji nema nijedan disiplinski prekršaj, sve vreme je uskraćeno pravo na resocijalizaciju i napredovanje tokom izdržavanja kazne, pravo na rad, školovanje, pravo na posetu bliskih lica u posebnim prostorijama i posete drugih osoba, kao i Ustavom garantovano pravo da bude obavešten o razlozima zbog kojih mu se produžava boravak u samici svake dve godine. Ovo je nenasilan vid otpora koji je iznuđen odsustvom bilo kakve reakcije i odgovora nadležnih na žalbe koje u skladu sa zakonom je pisanim putem podnosio poslednjih meseci, a u vezi prethodno iznetih kršenja prava – rekao je danas za Objektiv Aleksandar Kovačević.
Podsetimo, Milorad Ulemek Legija (53), bivši komandant Jedinice za specijalne operacije (JSO), osuđen je 2005. na 40 godina zatvora zbog ubistva premijera Zorana Đinđića. Ulemek je osuđen na još tri maksimalne kazne zatvora, među kojima su za ubistvo Ivana Stambolića 25. avgusta 2000. i za pokušaj atentata na Vuka Draškovića u Budvi 15. juna 2000. godine.
Milorad Luković (Ulemek) - Legija, rođen je 1965. godine u Beogradu, u porodici koja potiče iz sela Pecka sa Korduna u Hrvatskoj. Sredinom 1980-ih je pobegao u Francusku i pristupio Legiji stranaca, u kojoj je proveo sedam godina, ratujući u raznim krajevima sveta - u Čadu, Libiji, Bejrutu, Francuskoj Gvajani, u Persijskom zalivu... U Srbiju se vratio kada je počeo rat, 1992. i priključio se Srpskoj dobrovoljačkoj gardi, Arkanovim "Tigrovima" i u njihovoj bazi u Erdutu obučavao dobrovoljce za front. Kao jedan od komandanata, sa Arkanom je ratovao u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini.
Kada je rasformirana Arkanova garda, prešao je u Jedinicu za specijalne operacije Službe državne bezbednosti Srbije, "crvene beretke", a zapovednik JSO je postao početkom 1999. kada je postavljen novi načelnik SDB Radomir Marković umesto smenjenog Jovice Stanišića.
Osumnjičen je za saučesništvo u ubistvu četiri zvaničnika Srpskog pokreta obnove, 3. oktobra 1999. na Ibarskoj magistrali. Tokom rata na Kosovu, bio je komandant JSO i učestvovao u brojnim operacijama.
U aprilu 2001. je smenjen sa mesta komandanta JSO SDB Srbije, a prema pisanju "Večernjih novosti" krajem juna te godine sa porodicom je otišao u Republiku Srpsku. Zbog umešanosti u atentat na premijera Srbije Zorana Đinđića, 12. marta 2003, godine, MUP Srbije je za njim raspisao međunarodnu poternicu.
Oženjen je i ima troje dece, jedno iz prethodnog braka. Nedavno je uzeo prezime svoje supruge - Luković.
Bivši komandant Jedinice za specijalne operacije (JSO), već 17 godina se drži u strogoj izolaciji u zatvoru „Zabela“, čuvan je pod posebnim režimom i odvojen od drugih pritvorenika.
5 sati