Najtužnija priča o cipelama sa DUNAVSKOG KEJA u Budimpešti

Svake cipele imaju svoju priču, a one u Budimpešti najtužniju.

Na keju uz Dunav poređano je 60 pari različitih veličina, pohabanih, dečjih, damskih, gospodskih, na štiklu i bez, rašninarih...Svima je zajedničko da su izuvene na brzinu. I silom. 

"Cipele sa dunavskog keja" je spomenik od livenog gvožđa koji se sastoji od 60 pari cipela iz četrdesetih godina dvadesetog veka. Potresno svedočanstvo istrebljivanja Jevreja. 
Ovaj spomenik posvećen je Jevrejima koji su stradali u Mađarskoj tokom Drugog svetskog rata, koje su ubili mađarski nacisti.

"Žrtve su ređali duž obale, kako bi nakon streljanja sami pali u vodu, a krvnicima su ostajale cipele, koje su u to vreme bile vredna roba".

Grupe ljudi bile poređane na obali Dunava i nakon što im je naređeno da izuju cipele, pucano im je u leđa, a njihova tela bi upala u reku koja ih je odnosila. Cipele, koje su se za vreme Drugog svetskog rata teško nabavljale, sklanjane su sa strane i prodavane na crnom tržištu.
Tokom holokausta u Mađarskoj je stradalo preko 500.000 Jevreja, a njih 20.000 streljano je na obali Dunava.

Spomenik "Cipele sa dunavskog keja" osmislio je mađarski filmski reditelj Janoš Kan Togaj, a izlio skulptor Đula Pauer 2005. godine.

(Glas javnosti)

SKINI APLIKACIJU