SRPSKI GLUMAC BIO JE NAJLEPŠE LICE HOLIVUDA: Za ruku je držao slavne lepotice, a danas je POTPUNO ZABORAVLJEN!
Autor: Glas javnosti
Svetislav Ivan Petrović (1894, Budimpešta – 1962, Minhen) je bio glumac koji je tokom 40 godina karijere ostvario više od stotinu uloga u filmovima različitih žanrova u filmskim studijima u Budimpešti, Beču, Berlinu, Parizu.
U biografiji Svetislava Ivana Petrovića nalazi se veliki broj uloga, a među njima su i one u ostvarenjima: ''Sisi: Mlada kraljica'', 'Lift za vešala'', ''Mađioničar'', ''Alahova bašta'',''Tri stradanja'', ''Žena suncokret'', ''Homo immanis'', ''Zvezda Damaska''...
Snimao je u Austriji, Mađarskoj, Nemačkoj, Čehoslovačkoj, Francuskoj, Kraljevini Jugoslaviji, a njegova bogata karijera trajala je čak četiri decenije.
NE PROPUSTITE:
- Na prelazu u zvučno razdoblje jedan je od najtraženijih evropskih glumaca i potencijalna zamena za preminulog Rudolfa Valentina. Visok, markantan, lepog lica i sonornog glasa bio je idealan tumač aristokratskih likova, plemića, oficira, sveštenika i fatalnih ljubavnika, koje je predstavljao sa slovenskim šarmom. Iako je govorio više jezika, zbog problema sa engleskim akcentom početkom tridesetih godina prelazi u Nemačku, gde do Drugog svetskog rata igra u skoro 40 filmova veoma značajnih reditelja kakvi su bili Karel Lamač, Rihard Osvald, Fil Juci, Augusto Đenina i drugi - rekao je upravnik Arhiva Jugoslovenske kinoteke Aleksandar Saša Erdeljanović.
U jeku popularnosti 1928. vratio se u Novi Sad da poseti roditelje i sestre. Tadašnja štampa prenela je atmosferu sa dočeka: - Sa svih strana Beograda, kao rečna bujica, jurile su beogradske devojke da vide Svetislava Petrovića, gajeći u duši potajnu nadu da će se bar jedan njegov vatreni pogled zadržati na njima, na njihovim nakarminisanim usnicama, zaljubljenim očima -.
Novinari, okupljeni u jednom salonu, čekali su Svetislava Petrovića da siđe iz svojih odaja, gde je toga momenta posećivao sve svoje vreme na toaletu, kupanje, masažu, nežnu gimnastiku.
Primio ga je i kralj Aleksandar koji mu je uručio orden svetog Save prvog stepena za doprinos popularizaciji filmske umetnosti.
Međutim, Drugi svetski rat označio je njegov pad u zaborav, bar što se tiče Jugoslavije.
- Pošto je 1940. godine, očigledno pod pritiskom, snimio jedini propagandni film u karijeri, ''Neprijatelji'' u režiji Viktora Turžanskog, kojim je opravdana nemačka okupacija Poljske, vraća se u Mađarsku, gde provodi ceo rat nastupajući u filmovima s najpoznatijim zvezdama tog doba kao što su Pal Javor, Katalin Karadi, Marija Tašnadi Fekete i drugi. Najznačajniju rolu u to doba ipak pruža u antimilitarističkom delu Geze Radvanjija ''Evropa ne odgovara’ iz 1941'', navodi Erdeljanović.
Petrović po završetku rata napušta komunističku Mađarsku i odlazi u Nemačku, gde sledećih 15 godina nastupa u epizodnim ulogama, a u posleratnoj Jugoslaviji Petrović je ostvario samo jednu ulogu - u filmu ''Dalmatinska svadba'' (1953), u režiji Geze fon Bolvarija.
U Holivud je zakoračio tokom dvadesetih godina XX veka, kada je snimio veliki broj nemih filmova, a njegov moćan glas omogućio mu je preživi prelazak na zvučni film, za razliku od mnogih velikih zvezda nemog filma čije su karijere propale zbog ove inovacije. Bio je visok, markantan i uglavnom igrao aristokrate, oficire, sveštenike, ali i fatalne ljubavnike. Partnerke ispred kamere bile su mu neke od najčuvenijih lepotica u svetu filma, poput Marlen Ditrih ili naše Ite Rine.
Pao je u zaborav jer se njegovi filmovi nisu prikazivali u bioskopima, navodno zato što je glumio u nemačkim filmovima snimanim za vreme Hitlerove vladavine, iako se radilo o običnim ljubavnim filmovima. Preminuo je u Minhenu, 1962. godine, nepravedno potisnut sa umetničke mape ovih prostora koje je toliko voleo.
Do kraja svog života je govorio da je rođen u Novom Sadu, umesto u Budimpešti, jako je voleo Vojvodinu, Beograd i uopšte celu Jugoslaviju, u kojoj je bio velika zvezda.
PROČITAJTE JOŠ :
(Glas javnostu/Noizz)
SKINI APLIKACIJU
