OVU SU NAJBOLJI SRPSKI KOMIČARI IKADA: Uz njih se i dalje smeje ČITAVA NACIJA!
Autor: Glas javnosti
Srpsko glumište može da se pohvali sa velikim brojem sjajnih glumaca, među kojima su posebno mesto zauzimali komičari. Njihove uloge smo obožavali i nestrpljivo čekali da ih vidimo na bioskopskim platnima i TV ekranima.
Ovu listu je bilo teško napraviti jer je naša zemlja ima mnogo legendarnih i sjajnih glumaca koji su briljirali u komedijama.
10. Nikola Simić (1934 –2014)
Filmsku karijeru je započeo 1957. Posle toga je usledio niz televizijskih i filmskih uloga, a proslavio se legendarnom ulogom Dimitrija Pantića u filmskom serijalu Tesna koža (1982—1991), a ostaće zapamćen i kao dirigent Herbert fon Karajan iz filmova Druga Žikina dinastija i Sulude godine. Druge važne uloge su bile u filmovima Davitelj protiv davitelja, gde je igrao inspektora koji mora da razreši slučaj davitelja čije su žrtve žene koje ne vole karanfile. Moljac, Doviđenja u Čikagu i Lajanje na zvezde. Glumio je u TV-serijama, široku popularnost je stekao ulogama u serijama koje je napisao Siniša Pavić, kao što su Srećni ljudi, Porodično blago, Stižu dolari i Ljubav, navika, panika. Poznat je i po tome što je sinhronizacijama crtanih filmova na srpski „pozajmljivao“ glas Dušku Dugoušku i tada izgovorio rečenicu “Šefe koji ti je vrag” jednu od najpoznatijih rečenica iz crtanih filmova. Glas je pozajmio i Mikelanđelu i Sekaču u Nindža kornjačama; Megatronu, Blustriku i Čipu Čejsu u Transformersima, Gargamelu iz Štrumfova, Miki mausu i Šilji.
9. Pavle "Paja" Vuisić (1926 –1988)
Pavle Vuisić je bio osoben, izuzetan glumac, a govorio je da zapravo ne glumi, već „se ponaša“. Ceo svoj glumački vek proveo je pred kamerama, odigravši preko sto pedeset uloga na filmu i televiziji. Nizale su se uloge različitih žanrova, koje je Pavle podjednako uspešno igrao, sa njemu svojstvenom jednostavnošću i ubedljivošću. Sama njegova pojava, robustnog dobroćudnog mrguda, izražajnog lica, davala je osoben i nezaboravan pečat svakom filmu. Bio je „glumac krupnog plana“, često poređen sa Žanom Gabenom i Orsonom Velsom…Vels ga je upoznao na snimanju „Bitke na Neretvi“ i bio je oduševljen, pa je kasnije izjavio da je Pavle Vuisić veći glumac od njega samog. Pored brojnih antologijskih filmova, igrao je i u serijama, koje se pamte baš po njemu. „Servisna stanica“, „Salaš u malom ritu“, „Otpisani“, „Više od igre“, „Kamiondžije“ itd. Odbijao je ponude da snima filmove u inostranstvu, internacionalna karijera ga nije privlačila. Tokom svoje bogate glumačke karijere osvojio je brojne nagrade, a od 1994.godine glumačka nagrada za životno delo, koja se dodeljuje na Filmskim susretima u Nišu nosi njegovo ime.
NE PROPUSTITE:
8. Jelisaveta Seka Sablic (1935 - )
Jelisaveta Seka Sablić je srpska pozorišna, filmska i televizijska glumica.. Značajne uloge ostvarila je u „Ateljeu 212“ gde je igrala u predstavama „Čudo u Šarganu“, „Ožalošćena porodica“, „Veliko i malo“ i drugima. Član ansambla bila je od 1968. do 1993. godine kada je prešla u status slobodnog umetnika. Igrala je i u drugim pozorištima, te neretko osvajala velike nagrade poput Statuete „Ćuran“, „Dobričnog prstena“, nagrade „Pavle Vujić“ i drugih. Veliku popularnost donela joj je uloga Kristine u komediji „Maratonci trče počasni krug“ iz 1982. godine. Prepoznatljiva je i po ulogama u filmovima „Sekula i njegove žene“, „Kako sam sistematski uništen od idiota“, „Davitelj protiv davitelja“, „Hadersfild“ i drugima. Televizijska publika je u njenim interpretacijama uživala tokom serija „Bolji život“, „Srećni ljudi“, „Porodično blago“ i drugima. Mlađi je pamte po ulozi Vere u popularnom sitkomu „Ljubav, navika, panika“, te Simke Vuković u humorističnoj seriji „Nemoj da zvocaš“. Jedna je od najnagrađivanijih srpskih glumica.
7. Danilo Bata Stojković (1934-2002)
Rođen je 11. avgusta 1934. u Beogradu. Završio je glumu na Akademiji za pozorišnu umetnost u Beogradu, u klasi profesora Tomislava Tanhofera. Prvi angažman nakon završenih studija dobio je u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (1959) a zatim je karijeru nastavio u Pozorištu Atelje 212 (1962). Poslednjih godina života njegov pozorišni opus vezan je za Zvezdara teatar gde je igrao od 1987. do 2002. godine i gde je odigrao sedam uloga sa čak 1.102 izvođenja. Poslednju predstavu u ovozemaljskom životu odigrao je 13. februara 2002. godine, na sceni koja danas nosi njegovo ime. Bila je to predstava Profesionalac Dušana Kovačevića, u kojoj je 416. put tumačio ulogu Luke Labana. Odigrao je preko 80 pozorišnih uloga i snimio 68 filmova, više od 50 TV drama i 20 TV serija. Mnoge od njih danas čine antologiju i istoriju srpskog pozorišta i kinematografije kao što su Vrljivo Leto, Maratonci Trče Počasni Krug, Balkanski Špijun, Ko To tamo Peva, Kako sam sistematski uništen od idiota i mnoge druge. Velika scena Zvezdara teatra nosi ime Scena Danilo Bata Stojković od 2011. godine.
6. Olivera Marković (1925-2011)
Olivera Marković (Beograd, 3. maj 1925 — Beograd, 2. jul 2011) je bila srpska i jugoslovenska glumica. Pored pozorišta i filma, bavila se i pevanjem - naročito romansi. Igrala je u svim žanrovima. Glumom se aktivno bavila 60 godina i za to vreme se pojavila u više od 100 filmova i 40 TV serija. Slavu je stekla već početkom 1950-ih ulogama u pozorišnim predstavama Mačka na usijanom limenom krovu Tenesi Vilijamsa i Lov na veštice Artura Milera. Jedna od Oliverinih najpoznatijih uloga je „Tetka” u filmovima Balkan ekspres, Balkan ekspres 2, kao i istoimenoj TV seriji. Poznata je i po filmovima: Kozara, Sibirska ledi Magbet, Tito i ja, Sabirni centar, Mrtav `ladan, Mali svet i Službeni položaj za koji je nagrađena Zlatnom arenom. U periodu od kraja 1980-ih do početka 2000-ih pojavljivala se u serijama Siniše Pavića, Bolji život, Srećni ljudi i Porodično blago. Publika je ipak najviše zavolela njenu ulogu Angeline Savić u Otvorenim vratima.
5. Dragomir Bojanić Gidra (1933-1933)
Gidra je srpski glumac i bio je jedan od najplodnijih glumaca sa 113 filmova u svojoj karijeri. Rođen je 13. juna 1933. godine u Kragujevcu, a preminuo je 11. novembra 1993. godine u Beogradu. 1955. godine je imao prvu ulogu na filmu. Nakon toga su usledile brojne ponude pa je snimio i oko 10 italijanskih filmova ostvarivši značajnu internacionalnu karijeru. U Italiji je bio poznat pod pseudonimom „Antoni Gidra“ . 1973. godine je bio partizan Tadija Čemerkić u filmu „Svadba“. Ova uloga mu je naredne godine donela nagradu Zlatna arena na festivalu u Puli. Najveću popularnost na televiziji je stekao 1972. godine, ulogom majstor Laleta u seriji Majstori. Takođe je ostao poznat i po ulozi agenta Mikule u seriji Povratak otpisanih iz 1978, kao i Krstivoja Krstića u popularnoj seriji Vruć vetar iz 1980. godine.Gidra je najpoznatiji po ulozi Živorada Žike Pavlovića u serijalu „Lude godine“ koji se sastoji od deset filmova. Prvi deo „Lude godine“ je snimljen 1978. godine, a deseti „Žikina ženidba“ 1992. godine. 1987. godine je tumačio ulogu šofera Gileta u filmu „Hajde da se volimo“. Dve godine kasnije je prikazan drugi nastavak koji takođe govori o avanturama Lepe Brene i njenog ansambla „Slatki greh“.
4. Radmila Savićević (1926 - 2001)
Radmila Savićević je bila srpska i jugoslovenska pozorišna, filmska i televizijska glumica. Uživala je veliku popularnost i naklonost publike i smatrana je jednim od simbola jugoslovenskog glumišta. Karijeru je počela 1946, a prvi film snimila 1961. godine. Pažnju na sebe je skrenula 1968. u filmu Višnja na Tašmajdanu, gde je igrala razrednog starešinu. Popularnost stiče kao Violeta u Kamiondžijama, devojka zaljubljena u Paju Čuturui kao baka Vuka u Pozorištu u kući. Godine 1976. snima TV seriju Babino unuče, da bi potom igrala u seriji Vruć vetar. Krajem osamdesetih tumači lik sekretarice Žarke u Boljem životu, a godine 1993. njena karijera dolazi do vrhunca ulogom Riske Golubović u Srećnim ljudima. Njena poslednja uloga bila je Dostana u Porodičnom blagu. Nagradu Dobričin prsten nikada nije dobila, budući da joj, kako je sama govorila, filmski kritičari nikada nisu bili naklonjeni. Nagradu Žanka Stokić dobila je 2003. posthumno. Ostala je upamćena po ulogama baka i dobronamernih, prostodušnih žena sa sela. Ostala je i dan danas upamćena kao jedna od najvoljenijih naših glumica i iza nje su ostale nebrojane legendarne replike koje se i dan danas prepričavaju.
3. Zoran Radmilović (1933-1985)
Rođen je 11. maja 1933. godine u Zaječaru, a preminuo je 21. jula 1985. godine u Beogradu. Od 1962. do 1968. godine Zoran je bio član Beogradskog dramskog pozorišta. 1968. godine je postao stalni član Ateljea 212 i u njemu je nastupao do smrti. 1964. godine mu je dodeljena glavna uloga u pozorišnoj predstavi „Kralj Ibi“ koja se smatra njegovom „ulogom života“. Tada je do izražaja došla Zoranova glumačka nadarenost i smisao za komiku. Igrao ju je do 1978. godine. Sedamdesetih godina je organizovao akciju „Sela u pohode“ u okviru koje je sa glumcima išao po zabačenim selima u kojima su igrali predstave. Komad „Radovan III“ je odigrao 299 puta. Ova uloga mu je donela titulu Kralja humora i improvizacije. Kritika ju je u početku negativno ocenila, ali vremenom je postala kultna. Posle glumčeve smrti, nekoliko puta je izvedena sa Vojom Brajovićem u glavnoj ulozi, ali nije naišla na dobar prijem publike. Na VHS-u i DVD-u je snimljena u Zoranovom izvođenju i prodata je u velikom broju primeraka. Zoran je glumio i u drugim pozorišnim predstavama, a neke od njih su: „Višnjik“, „Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji“, „Oj, Srbijo, nigde lada nema“, „Diplomci“, itd.
2. Mija Aleksić (1923-1995)
Rođen je u Gornjoj Crnući 26. 9 1923. a preminuo u Beogradu 12. 3 1995 godine. Po završenoj gimnaziji u Kragujevcu upsao je prava. Glumom se amaterski bavio još od gimnazijskih dana. Od oslobođenja pa do 1948. godine član je Narodnog pozorišta u Kragujevcu, a zatim, naizmenično, stalni član Narodnog pozorišta i Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu; od 1977. u statusu je slobodnog umetnika. Autentičan pozorišni, filmski, estradni i rtv - umetnik širokog dijapazona. Često prekoravan da bez mere rasipa svoj talent, Aleksić ipak dostiže sam vrhunac glumačkog stvaralaštva ne samo u komadima Nušića, Gogolja, Molierea i dr., nego i u svojim estradnim poduhvatima, proklamirajući načelo " Igraj estradu kao najveću komediju! ". Najširu popularnost pribavljaju mu radio i televizijske serije pedesetih i šezdesetih su mu donele uloge u GOSPOĐI MINISTARKI 1958, DRU, NARODNOM POSLANIKU 1964 i Igrao je i u većini filmova P. Đorđevića, tako u DEVOJCI (1965), SNU (1966), JUTRU (1967), PODNEVU (1968) i BICIKLISTIMA (1970), a zapažene uloge dao je i u filmovima ČOVEK HRASTOVE ŠUME (1964) M. Popovića, te SAKUPLJAČI PERJA (1967) A. Petrovića. Nakon duže pauze, ponovo se javlja u uspešnim ostvarenjima poput BEŠTIJA (1977) Ž. Nikolića, RAD NA ODREĐENO VREME (1980) M. Jelića i MARATONCI TRČE POČASNI KRUG (1982) S. Šijana. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda (1961) i Sedmojulske nagrade (1976).
1. Miodrag Petrović „Čkalja" (1924 - 2003)
Miodrag Petrović kojeg su svi znali kao Čkalju, bio je jedan od najpoznatijih glumaca ne samo u Srbiji nego i šire te jedan od najpopularnijih komičara na području cele bivše Jugoslavije. Ostat će zauvek zapamćen kao glumac koji je nasmejao mnoge. Miodrag Petrović rođen je 1. aprila 1924. godine u Kruševcu. U rodnom mestu je završio gimaziju, a posle toga je krenuo na dramsku sekciju. Čkalja je rođen u velikoj porodici kao četvrto dete Hristine Petrović i Čedomira Petrovića. Miodragova popularnost je počela učestvovanjem u emisiji „Veselo veče“, a posle toga su krenule mnoge role poput one u pozorištu gde je glumio u popularnoj predstavi „Bog je umro uzalud“ te u TV seriji „Servisna stanica“. Osim u seriji „Servisna stanica“ glumio je u još nekoliko popularnih serija kao što su „Vruć Vetar“, „Dežurna ulica“, „Crni sneg“, „Spavajte mirno“, „Ljubav na seoski način“ itd. Čkalja je bio nagrađivan za mnoge uloge, a najviše za komedije. Dobio je Nušićevu nagradu za životno delo, Sterijinu nagradu, RTS-ovu nagradu za životno delo, Sedmojulsku nagradu. +Poslednji nastup Čkalja je imao tokom izbora 2000. godine. Preminuo je 20. oktobra 2003. godine u Beogradu, a iza njega je ostao sin Čedomir Petrović koji je isto tako uspešan u glumi. Po slavnom je glumcu nazvana ulica na Zvezdari, a ispred kuće je postavljena statua ovog velikog glumca.
NE PROPUSTITE:
(Glas javnosti)
SKINI APLIKACIJU
