NAJGORI SRPSKI FILMOVI SVIH VREMENA: Ova ostvarenja NIKADA NIJE TREBALO SNIMITI! (VIDEO)
Autor: Glas javnosti
Ne mogu svi filmovi biti remek-dela kinematografije. Neki od njih su u korenu toliko loši da ih čak ni poznati glumci, iskusna rediteljska imena ili jaka marketinška kampanja nisu mogli spasiti od negativne reakcije publike i kritičara. Loših filmova ima mnogo no naša redakcija je izdvojila ovih 10 koji su dobili negativne kritike publike i kritičara.
Predstavljamo vam listu od deset najgorih filmova domaće kinematografije:
Slatko od snova
Slatko od snova je srpski film snimljen 1994. godine koji je režirao Vladimir Živković a scenario su napisali Aleksandar Barišić i Srđan Dragojević. Priča je o mladoj devojci (Dragani Mirković) koja radi u „Mekdonaldsu“, a sanja o slavi na estradi. Raznoseći porudžbine ona upoznaje kralja šou-biznisa koji je i vlasnik Fabrike snova, što će joj pružiti mogućnost za ostvarenje sna. Na putu ka uspehu sreće duha Elvisa Preslija koji, pošto je Srbin (zvao se Veselin Prislić), dolazi u rodni kraj da, makar posle smrti okusi nešto od topline zavičaja. Preslijev duh postaje devojčin glavni saveznik.
TT sindrom
T. T. Sindrom je srpski horor film iz 2002. godine, režisera Dejana Zečevića. Nosioci glavnih uloga su Nikola Đuričko, Sonja Damjanović, Branko Bane Vidaković, Nebojša Glogovac, Feđa Stojanović, Dušica Žegarac, Ljubinka Klarić, Boris Komnenić i drugi. Tokom jedne noći 2001. godine, grupa mladih ljudi suočava se sa zaboravljenom misterijom iz 1958. godine. Umesto odlaska na žurku i dobrog provoda, oni ostaju zaključani u javnom WC-u koji krije stravičnu tajnu u katakombama iznad kojih je sagrađen. Da li je rešenje dugogodišnje misterije grafit "T.T. Sindrom", koji se nalazi na zidu WC-a. Umesto odlaska na žurku i dobrog provoda, oni ostaju zaključani u javnom kupatilu na padinama Kalemegdana koji krije stravičnu tajnu u katakombama iznad kojih je sagrađen. Tamo ih čeka niz nimalo simpatičnih likova, uključujući i masovnog ubicu.
Srpski Film
Srpski film je srpski igrani film iz 2010. godine. Režirao ga je Srđan Spasojević (njegov prvi dugometražni igrani film), za koji je scenario napisao zajedno sa Aleksandarom Radivojevićem. Film sadrži ekstremne i brutalne scene nasilja i ne preporučuje se mlađima od 18 godina i osobama osetljivim na takve sadržaje, zbog čega su takođe nadležni državni organi Srbije zatražili stručno mišljenje o tome da li film sadrži elemente krivičnog dela, kako bi se pokrenuo postupak za njegovu zabranu[Miloš, bivša porno zvezda, vodi normalan život sa svojom ženom Marijom i petogodišnjim sinom Stefanom. U tranzitnoj Srbiji, u burnim vremenima, pokušava da sastavi kraj sa krajem. Iznenadni poziv od njegove bivše partnerke Lejle, i dalje aktivne u porno industriji, promeniće sve. Svesna Miloševih finansijskih problema, Lejla upoznaje Miloša sa Vukmirom, sumnjivim, misterioznim, ludim, ali i politički moćnim porno producentom, koji Milošu iznosi vrlo primamljiv predlog.
PROČITAJTE JOŠ:
Mi Nismo Anđeli 3
Rokenrol uzvraća udarac, poznat i kao Mi nismo anđeli 3 je treći nastavak filma Mi nismo anđeli. Međutim, ovaj nastavak odstupa od prethodna dva, jer se zasniva na priči Srđana Dragojevića „Dan kad je crk‘o Maršal“, i glumi značajno izmenjena glumačka postava u odnosu na prethodna dva filma.Radnja film : Borko Pavić Dorijan je sredinom sedamdesetih godina prodao dušu Đavolu kako bi u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji postao rok zvezda i stekao bogatstvo i slavu. Ali u današnjoj Srbiji uspeh i slava više ne žive u rokenrolu. To zna najbolje Marko, nekadašnji Dorijanov obožavalac, koji ga se odrekao kada je njegov idol prešao u turbo folk. Kako su Anđeo i Đavo uvek u akciji tako Markova velika želja da dobije "Telekaster" gitaru dovodi do toga da i on proda dušu Đavolu.
Dorćol-Menhetn
„Dorćol-Menhetn“ je srpski film iz 2000. godine, u kojem glavne uloge tumače Katarina Žutić, Dalibor Andonov Gru, Anja Popović, Gordan Kičić, Hana Jovčić, Danijela Vranješ i Toma Kuruzović. Režirala ga je Isidora Bjelica, koja je napisala i scenario. Ovaj kontroverzni film, čija je glavna tema seks, sniman je na Dorćolu. Ovo je priča o srpskim rediteljima i glumicama u vreme NATO agresije. Radnju filma čini priča o dva nesrećna ljubavna para, od kojih jedan živi na Dorćolu, a drugi na Menhetnu. Na dva kraja zaraćenog sveta, rešavaju svoje kreativne i egzistencijalne dileme u krevetu, seks-terapijom. Pošto im to ne uspeva odlučuju da promene sredinu i da nastave sa istom terapijom na bilo kom mestu. Par sa Dorćola želi da se preseli u SAD, a par sa Menhetna, želi da se vrati na Dorćol, na kojem su živeli pre odlaska u SAD.
Hajde Da Se Volimo 3
Hajde da se volimo 3 - Udaje se Lepa Brena je jugoslovenski film iz 1990. godine, koji je režirao Stanko Crnobrnja. Film je premijerno prikazan 22. novembra 1990. godine u Sava centru. Ovo je priča o Australijancu jugoslovenskog porekla dolazi u Jugoslaviju da se oženi Lepom Brenom. Dva dokona mladića odlučuju da tu svadbu onemoguće što dovodi do niza zapleta na putovanjima kroz našu zemlju i izvan nje. Rasplet pokazuje da je organizovana svadba Lepe Brene bila prevara jednog čoveka koji je, u nastojanju da zaradi sto hiljada dolara, poturio lažnu Brenu.
Svemirci su krivi za sve
Svemirci su krivi za sve je treći nastavak filmskog serijala Ćao, inspektore. Film je snimljen u Jugoslaviji 1991. godine. Režirao ga je Zoran Čalić. Glavne uloge igraju Velimir Bata Živojinović, Boro Stjepanović, Nikola Simić, Nikola Angelovski, Jovan Janićijević, Nada Blam, Ljiljana Šljapić, Mihajlo Bata Paskaljević, Bogoljub Petrović. Film prati predizborna kampanju u provincijskom gradiću koja je u punom jeku. Pojavljuju se kandidati za poslanike iz raznih stranaka i svi obećavaju biračima med i mleko. Za red i mir su zaduženi dvojica nerazdvojnih policajaca, Boki i Pajko. I sve teče bez velikih uzbuđenja dok se ne pojavi kandidat iz svemira, koji im zagorča život. Njih dvojica dobiju zadatak da ga srede, što oni, nakon niza komičnih situacija i uspevaju. Izbori mogu početi.
NE PROPUSTITE
Uslovna sloboda
Uslovna sloboda je srpsko-slovenački film iz 2006. godine koji je režirao Miroslav Živanović. Glavne uloge tumače : Milan Gutović, Milan Tomić, Ivana Mihić, Tihomir Arsić i drugi. Radnja filma prati privatni autoprevoznike pogrebne opreme, Ozrena i Dobricu koji dolaze na Zmajevac, pronalaze i sahranjuju „leš“ Jablana Palibrka. Paralelno traje operacija hvatanja kontraadmirala Gazivode, koji se u obližnjem selu krije sa svojom prijateljicom Bubi. Tu se još pojavljuje Šef, Vozač, glavni operativac Todor, majstor za prerušavanje, kao i nezaobilazna Blondi, strankinja koja nadgleda operaciju svojim lepim evropskim očima. Međutim, pokazaće se da ništa nije tako kao što izgleda.
Diši Duboko
Diši duboko je srpski film snimljen 2004. godine u režiji Dragana Marinkovića. Radnja filma prati Sašu (Ana Franić), beogradska studentkinju prava koja saopštava roditeljima da će sa momkom Stefanom (Branislav Tomašević) iseliti u Kanadu. Iste noći, Saša i Stefan doživljavaju saobraćajnu nesreću. Saša se budi u bolnici i upoznaje Lanu (Jelena Đokić) Stefanovu sestru koja se bavi fotografijiom i živi u Parizu. Stefan se oporavlja u bolnici. Saša otkriva da njena majka Lila ima ljubavnu afetru, dok njen tata, poznati advokat, očajnički nastoji da održi brak i porodicu na okupu. Lana postaje najbolja Sašina prijateljica, koja je u stanju da joj ukaže da je život često samo igra. Usred istorijskog i porodučnog haosa Saša započinje ljubavnu vezu sa sestrom svog mladića.
Zvezde ljubavi
Zvezde ljubavi je srpski film iz 2005. godine koji je režirao Milan Spasić. Uprkos velikim imenima poput Dragan Nikolića i Ružice Sokić i Ivana Bekjareva ovaj film je vrlo loše ocenjen. Glavni junak filma „Zvezde ljubavi” je dvadesetogodišnjak Laza (Saša Joksimović), koji dolazi iz provincije u grad kako bi napravio nešto veliko u svom životu. Upoznaje grupu svojih vršnjaka, među kojima je i fudbaler koji se pravi da je faca, a u suštini je samo nesiguran mladić koji nikako ne može pronaći devojku. Njih četvorica sve posmatraju iz vizure voajera, dok ne nalete na pravog profesionalca, ruskog grofa, koga tumači Dragan Nikolić. On postaje učitelj i prenosi svoja šarmerska iskustva generaciji koja dolazi.
U ime oca i sina
U ime oca i sina je jugoslovenski film iz 1999. godine. Režirao ga je Božidar Nikolić koji je pisao i scenario sa Željkom Mijanovićem. Priča o jednoj tipičnoj crnogorskoj porodici. Miletići su tipična crnogorska familija koju zadesi tragedija kada sin jedinac odluči otići u rat kako bi pomogao očuvanju srpskih teritorija. Otac, poučen svime što se u povijesti dogodilo, uveren je kako veroatno više nikada neće vidjeti sina te ga pokuša zaustavii u toj namjeri no jedino što uspeva jeste razljutiti i porodicu i prijatelje. Srećom sin preživljava rat no vrati se duševno bolestan.. Iako je film dobio nagradu u Nišu za scenario i glumci su velika imena poput Bate Stojkovića, Nede Arnerić film su loše ocenili zbog previše stereotipa usmerene ka ljudima iz Crne Gore, prejake političke pozadinske propagande i vrlo neuverljive priče.
(Glas javnosti)
SKINI APLIKACIJU
.png)
