ZAŠTO INDIJANCI ODBIJAJU VAKCINACIJU: Američki starosedeoci još pamte VELIKU TRAGEDIJU IZ 1932. kada su UMALO ISTREBLJENI!
Autor:
Indijanci kao starosedeoci SAD, zbog istorijske traume koja seže gotovo dva veka u prošlost i koja im se bukvalno ucrtrala i u njihov DNK, nepoverljivi su prema vakcinama protiv virusa kovid-19 i ne žele da učestvuju u kliničkim ispitivanjima njihovog delovanja na indijansku populaciju.
Upravo zbog te istorijske skepse, veoma se mali broj od od 574 federalno priznatih indijanskih plemena u zemlji prijavio za kliničke studije, uprkos činjenici da Indijanci tri puta više obolevaju od korona virusa u odnosu na američki prosek. To su podaci Centara za kontrolu i prevenciju bolesti na osnovu statistike od momenta kada je lane pandemija koronavirusa pogodila Sjedinjene Države. Sada mnogi plemenski predstavnici pokušavaju da nagovore svoje sunarodnike da se vakcinišu.
Razlozi za malu zastupljenost u ispitivanjima jeste što su ona realizovana, uglavnom, u većim gradovima i bez posebnog fokusa na indijanska plemena, kao i negativna iskustva tih zajednica prema medicinskim eksperimentima u prošlosti, objavili su američki mediji, među kojima i agencija AP.
Mnoga plemena zahtevaju nekoliko slojeva odobrenja za klinička ispitivanja, na šta naučnici nisu uvek spremni. Tako je, recimo, pleme Navaho, želeći da osigura da vakcina protiv kovid-19 bude efikasna za njegove pripadnike, saopštilo da će pozdraviti klinička ispitivanja kompanije Fajzer u svom rezervatu koji se proteže u Arizoni, Novom Meksiku i Juti, ukoliko ispune te uslove. Članovi plemena su, naime, odmah optužili svoju vladu da im je dozvolila da budu zamorci, ukazujući na bolna vremena u prošlosti kada Indijanci nisu pristajali na medicinsko testiranje, ali su na njih bili prisiljeni, ili nisu bili u potpunosti informisani o procedurama.
„Istorijska trauma je ušla u DNК mnogih ljudi“, rekla je nedavno doktor Dakota Lejn za Indian Countri Todai. „Malo ko može zaboraviti na nezakonito postupanje saveznih vlada oko malih boginja i bezakonja“.
Priča o vakcinaciji protiv malih boginja, kada su tri indijanska plemena gotovo nestala, najbolje pokazuje razloge zašto danas Indijanci ne veruju vakcinama, ili vladinim naporima.
To se dogodilo pre više od 180 godina, kada je američka savezna vlada pokrenula svoju do tada najveću operaciju vakcinacije. Želela je da vakciniše Indijance protiv malih boginja, koje su desetkovale njihovo stanovništvo 1930-ih. Američki Кongres je, naime, 1832. godine usvojio indijanski Zakon o vakcinaciji, koji je omogućio vladi da uloži 17.000 američkih dolara (sada, nakon inflacije, oko 500.000 američkih dolara) da plati lekarima da daju vakcine Indijancima koji žive u blizini naselja belih ljudi na zapadu zemlje.
Međutim, razlozi tadašnje „humanitarne akcije“ bili su mnogo prozaičniji. Američka vlada je planirala proširenje naselja na zapad na zemlju koja je do tada bila pod kontrolom indijanskih plemena. 1832. godine SAD su se sastojale od samo 24 države. Vlada je od Francuske dobila Luizijanu, veliko područje na zapadu, ali koja nije bila naseljena. A da bi se Sjedinjene Države proširile, prvo je trebalo da se Vlada reši tamošnjih Indijanaca.
„Vakcinacija nije bila u interesu indijanskog naroda“, rekao je Regis Pecos, član plemena Pueblo de Cochiti iz Novog Meksika i direktor Instituta za liderstvo u Santa Feu, za ,,Vašington Post“. (The Vashington Post). „Vakcinisali su ih da bi se beli Amerikanci mogli kretati na zapad“.
Prema stručnjacima, politika je u to vreme već igrala veliku ulogu u vakcinaciji. „Američka vlada odabrala je koje će sojeve vakcina upotrebiti za vakcinisanje indijanske populacije, napisala je ekspert J. Diane Pearson u naučnom članku na Univerzitetu Minnesota Press. „Vakcinacija je omogućila da se Indijanci presele u rezervate, a da se belo stanovništvo proširi na zapad. Vlada je štitila samo ona starosedelačka indijanska plemena koja su bila prijateljska, ili ekonomski važna za Sjedinjene Države.
Epidemija malih boginja tada je skoro zbrisala tri plemena - Mandane, Arikara i Hidatsi. Njihovo se stanovništvo u jednoj godini smanjilo sa deset hiljada na samo 160 ljudi. Da bi preživela, ta plemena su se morala objediniti i sada su poznati kao Tri ujedinjena plemena u Severnoj Dakoti.
Tadašnji zapisi oficira Džošua Pilhera (Joshua Pilcher) iz Virdžinije ovako opisuju situaciju: „Polovina Hidata je umrla, polovina Arikara je umrla. Bolest je već stigla do Crnog stopala u Stenovitim planinama. Svi Indijanci od reke Кolumbije do Pacifika deliće istu sudbinu. Velike ravnice pretvoriće se u jedan veliki grob“.
Prema nekim izvorima, čak su i ćebad zaraženu malim boginjama distribuirali u to vreme radi širenja bolesti i vakcinacije među indijancima. Veliki otpor bilo kojoj akciji vakcinacije nastao je pre skoro dva veka. To, međutim, nije samo drevna istorija.
Na primer, devedesetih godina prošlog veka je u Arizoni sprovedeno naučno proučavanje DNК unutar plemena Havasupai. Istraživači su uzimali krv od članova kako bi otkrili koja je njihova predispozicija za dijabetes. Međutim, ispostavilo se da su uzorci korišćeni u studiji za pobijanje njihovog načina života. U vansudskoj nagodbi, pleme je tada dobilo 700.000 dolara odštete.
NE PROPUSTITE
Sedamdesetih godina vlade u Arizoni, Oklahomi i Novom Meksiku imale su 3.400 indijanskih žena mlađih od 21 godine hemijski sterilisanih jer su, navodno, imale mentalnih problema. A prema kasnijoj istrazi, čak i u mnogim slučajevima to nije bio „terapijski“ postupak, već jednostavno volja lekara.
U mnogim drugim slučajevima naučnici su posećivali rezervate i vršili testove na bolesnoj deci bez dozvole roditelja. „Stariji članovi indijanskih zajednica se vrlo dobro sećaju takvih slučajeva, ili bar znaju priče svojih roditelja i baka i deka “, objasnio je Regis Pecos.
Američka agencija AP navodi da su, ipak, istraživanja poput onog koje je utvrdilo da je prva generacija vakcina protiv bakterijskog meningitisa bila manje efikasna među decom plemena Navaho i Apača starih šest meseci i mlađom, podsećaju na važnost ispitivanja. Stopa bolesti je bila među tom decom pet do deset puta veća od opšte američke populacije u tom uzrastu.
Istraživači i lekari u indijanskim zajednicama, takođe, su otkrili da standardne doze lekova poput sredstava za razređivanje krvi nisu uvek najbolje odgovarale članovima plemena.
Jedna nedavna studija indirektno je otkrila da HPV vakcina ne štiti od soja koji je vodeći uzrok raka među indijanskim ženama na Velikim ravnicama i pokazuje koliko je važno imati više indijanskih istraživača i dobrovoljaca uključenih u klinička ispitivanja, zaključuje AP.
(Glas Javnosti)
SKINI APLIKACIJU
