Prema naučnicima, detaljno istraživanje tla na tri mesta na severoistoku Perua pokazuje da su stanovnici živeli u simbiozi sa okolinom, jer se tamošnji sastav biljaka nije menjao tokom vekova. Vođa istraživanja Dolores Pipern rekla je da se njen tim namerno fokusirao na lokacije daleko od obala reka, gde je aktivnost drevnih stanovnika bila intenzivnija zbog plodnog tla.
Analizom mikroskopskih fosilnih ostataka semena u zemljištu zaključeno je da su se bivši stanovnici Amazonije mogli prilagoditi životnoj sredini i nisu vršili nikakvu negativnu aktivnost, već upravo suprotno.
Studija grupe biologa objavljena u Zborniku Nacionalne akademije nauka Sjedinjenih Američkih država (PNAS-Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America) pruža dokaze da su neki drevni stanovnici Amazonije živeli u prašumi održivo i da nisu ni na koji način uništavali svoje prirodno okruženje.
Neka druga, ranija istraživanja su, međutim, pokazala da je deo autohtonog stanovništva, s druge strane, intenzivno transformisao životnu sredinu oko sebe. Prema rečima naučnika, na primer, neke vrste drveća koje sada dominiraju Amazonom, ljudi su zasadili u praistoriji.
„Ne želimo da tvrdimo da trajno naseljavanje Amazonije nije imalo uticaja na pejzaž u nekim regionima, ali naša studija pruža više dokaza da su se velike promene, koje su delo autohtonih naroda, dogodile, uglavnom, u plodnim rečnim područjima, dok su narodi koji su živeli u okolnim prašumama, dalje od reka, hiljadama godina živeli održivo i nisu prouzrokovali primetan gubitak vrsta, izjavila je Pipern, a preneli su mediji u svetu.
(Glas Javnosti)