GENERAL BAJIĆ: Hrvatski sud je sredstvo za falsifikovanje istorije

Bivši komandant Petog vazduhoplovnog korpusa, prvooptuženi za raketiranje Banskih dvora 7. oktobra 1991. godine, dostavio je dokaze iz hrvatskih arhiva o zločinima tamošnje vojske, zbog kojih, sve do pre dva dana, optužnica nije mogla da bude potvrđena

U dejstvima protiv JNA u Hrvatskoj, po naređenju Franje Tuđmana, do 1. oktobra 1991. godine ubijeno je 178 vojnika i starešina. Od posledica ranjavanja umrlo je još 18, ranjeno je 709, a zarobljene su 3.042 osobe. Iz Hrvatske je izbeglo 3.583 člana porodica aktivnih vojnih lica zbog terora koji se prema njima sprovodio. Zauzeta su 94 vojna objekta.

– Samo do tada od JNA otet je 231 tenk, 150 oklopnih transportera, 18 različitih brodova, 400 topova različitih kalibara, 22 višecevna bacača raketa, 180.000 pušaka, 1.106 motornih vozila, više hiljada tona municije i eksploziva i druge vojne opreme ukupne vrednosti više od 700 miliona američkih dolara. Svi garnizoni i kasarne u Hrvatskoj su bili potpuno fizički blokirani na dan 1. oktobra 1991. godine – navodi se u izjavi koju je Županijskom sudu u Hrvatskoj poslao general Ljubomir Bajić, komandant Petog vazduhoplovnog korpusa RV i PVO JNA, prvooptuženi za raketiranje Banskih dvora u optužnici koju je u petak potvrdio sud u Zagrebu, odlučivši da se Bajiću i još petorici oficira JNA sudi u odsustvu.

Dokazi, fotografije i video-materijali koje je general Bajić dostavio sudu bili su toliko jaki da optužno veće dve godine nije moglo da potvrdi optužnicu za slučaj Banski dvori. General je u dopisu Županijskom sudu poručio da ga ne smatra sudom, već sredstvom za falsifikovanje istorije i informacioni rat.

– Tuđman je 12. septembra 1991. godine doneo naredbu o preduzimanju mera pripravnosti, koja je podrazumevala blokadu kasarni JNA, isključivanje struje, vode, plina, insistiranje na predaji i napade na sve objekte JNA. Otpočeo je građanski rat za istrebljenje i stvaranje nove države, sa katastrofalnim posledicama. To je bio rat rukovodstva Hrvatske na čelu sa Franjom Tuđmanom za promenu teritorijalnog suvereniteta SFR Jugoslavije. Samo do 31. septembra 1991. godine oružane formacije MUP-a i tzv. Zbora narodne garde po naređenju Franje Tuđmana izvršile su 363 napada na jedinice i objekte JNA – navodi general Bajić.

General Anton Tus je 27. septembra doneo naredbu „Bilogora” o napadu na kasarnu u Bjelovaru, u kojoj je pisalo: „U pripremi realizacije plana s odstojanja tajno izvršiti likvidaciju krajnje ekstremnih ličnosti koje su u stanju da svojim nepromišljenim postupcima nanesu masovne gubitke pučanstva i ogromne materijalne štete.”

– Dva dana kasnije, svučeni su do gola, pa streljani pukovnik Rajko Kovačević, potpukovnik Miljko Vasić i kapetan Dragiša Jovanović pred strojem zarobljenih vojnika u krugu kasarne u Bjelovaru posle predaje, a potom je naređeno da se po njihovim telima pljuje i urinira što je u mimohodu i vršeno ceo dan. Šestorica vojnika su izdvojeni u policijsku stanicu, odakle su posle četiri dana izvedeni i streljani u šumi Česma. U Zagrebu su formirana četiri logora u kojima su zlostavljani i ubijani zarobljenici, i to: Centar za obuku MUP Rakitje, zatvor u Selskoj ulici, u Vlaškoj ulici i Kerestinec – navodi general.

Tuđman je 5. oktobra 1991. godine, doneo naredbu o opštoj mobilizaciji u paravojnu organizaciju Hrvatska vojska i nastavljeni su napadi oružanih formacija na pripadnike i objekte JNA. U noći između 5. i 6. oktobra 1991. godine napadnuti su objekti i ljudstvo u Delnicama, Samoboru, Karlovcu, kao i Komanda Vojnopomorske oblasti u Splitu. U Zagrebu su snage MUP-a Hrvatske nasilno ušle i zauzele vojni Samački hotel. Blokirani su i garnizoni Split, Šibenik, Zadar, Zagreb, Dugo Selo, Jastrebarsko, a napadnut je i garnizon Samobor.

– U noći između 6. i 7. oktobra 1991. godine, nakon višenedeljne fizičke blokade, odsečene struje i vode i vatrenog dejstva po njemu, pao je i vojni objekat Petog VAK-a, kojim sam ja komandovao. U sastavu Petog VAK-a RV i PVO JNA bilo je 2.238 profesionalnih pripadnika armije, 5.184 vojnika i 389 građanskih lica na službi u JNA. Među njima bilo je svih nacionalnosti: Jugoslovena, Hrvata, Srba, Makedonaca, muslimana, Mađara, Slovaka, Rusina, Albanaca, pa i Slovenaca –piše u izjavi generala Bajića.

On je istakao da je kao i svi pripadnici JNA od vojnika do generala položio zakletvu i obavezao se na odgovornost za očuvanje života vojnika – devetnaestogodišnjaka, pred vojnim rukovodstvom, pred njihovim porodicama i pred čitavim narodom.

– Sve su to opšte poznate činjenice, naročito u Hrvatskoj, gde su se svi opisani događaji odigrali, čije rukovodstvo je na čelu sa Franjom Tuđmanom izvodilo oružanu pobunu radi ugrožavanja ustavnog uređenja i bezbednosti i ugrožavanja teritorijalne celine SFR Jugoslavije, u čemu je, nažalost, i uspelo onog trenutka kada se 19. aprila 1992. godine JNA povukla iz Hrvatske. Ovi događaji su po svojoj prirodi akti oružane pobune i terorizma radi rušenja utvrđenog državnog uređenja i radi secesije dela njene teritorije i stvaranja nove države, etnički čiste Republike Hrvatske – zaključio je general, ističući da je država imala pravo, uključujući i oružanu akciju u cilju samoodbrane na osnovu međunarodnog prava.

Pored generala Ljubomira Bajića, pilota supersonične avijacije, optuženi su i pukovnici, piloti Slobodan Jeremić, Đuro Miličević, Ratko Dopuđa i Čedo Knežević. Pripisuje im se da su, kršenjem međunarodnog prava, nameravali da avionskim napadom na Banske dvore ubiju Tuđmana, koji je u to vreme trebalo da ima sastanak sa Stjepanom Mesićem i Antom Markovićem. Na prostorije Banskih dvora iz dva aviona „galeb” ispaljeno je, kako se navodi, 16 raketa BR-VZ 128 mm M-74 „munja”, a Tuđman je sa gostima napustio prostorije svega minut ranije. U bombardovanju je poginuo Marko Mihić, u optužnici označen kao civil, dok je zapravo reč o pripadniku oružanih formacija Hrvatske vojske.

Advokat Bratić: Nije osveta za „Petrovačku cestu” već redovno stanje

Potvrđivanje optužnice nije rezultat osvete za beogradsku optužnicu u predmetu „Petrovačka cesta”, smatra advokat Dušan Bratić, branilac optuženih oficira. To je, kako kaže, redovno stanje u Hrvatskoj, gde je u novembru bilo u toku 107 suđenja za ratne zločine u odsustvu.

– Ova optužnica je podignuta 30. decembra 2020. godine. General Bajić je dao svoj odgovor i dostavio pisane dokaze, fotografije i video-zapise iz arhiva državnih organa Hrvatske, kojima je demaskirao sve falsifikate optužnice i učinio je mitom za novu hrvatsku istoriju. Optužno veće nije znalo kako da prevaziđe te Bajićeve navode i dokaze. Sada se neki novi sastav optužnog veća snašao. Pogledaćemo u daljem toku postupka da li će i kako zagrebački sud da prenebregne dokaze koje je dostavio general Bajić – kaže advokat Bratić za „Politiku”.

SKINI APLIKACIJU