KO JE BIO POP VLADA ZEČEVIĆ: PRODAO VERU ZA VEČERU, potpisao ukaz O ZABRANI POVRATKA Srba i Crnogoraca na Kosmet

Pop Vladimir – Vlada Zečević (1903-1970), pravoslavni sveštenik, student prote Steve Dimitrijevića, koji je izneverio Dražu Mihailovića i svoje četničke saborce, zamenivši tokom Drugog svetskog rata svešteničku mantiju partizanskom uniformom, bio je većnik Drugog zaseadnja AVNOJ-a i prvi ministar policije u „Demokratskoj državi Jugoslaviji“ Josipa Broza.

Na promociji moje knjige o proti Stevi u Aleksincu 5.jula 2001.g. bio je jedan Aleksinčanin, emigrant iz Australije, prijatelj brata po ocu dr Bose Milošević, Veselina – Vići Prljinčevića. Njih dvojica su zajedno bili u četnicima. Bio je to njegov prvi dolazak u otadžbinu nakon Drugog svetskog rata i on je , po povratku za Australiju, napisao za „Iskru“ utiske sa moje promocije.

Bio je oduševljen što se konačno u Srbiju vratila sloboda i što su se počele pojavljivati knjige poput moje o proti Stevi.
Nisam mogla da se povratim od čuda i pokvarenosti popa Zečevića i srbskih komunista, koji su na perfidan način zabranili povratak Srbima i Crnogorcima na njihova vekovna ognjišta – na KOSMET. Da se Vlasi ne dosete, oni nisu naveli da zabrana važi za prognane Srbe i Crnogorce sa Kosmeta, već su ih prekrstoli u „KOLONISTE“. Kako neko može biti kolonista na zemlji na kojoj je rođen i on i njegovi preci?!

Čika Vića, čiji je otac prof, Prizrenske bogoslovije Aleksandar – Aleksa Prnjinčević, rođen u selu Babljak kod Uroševca i potomak je loze Nemanjica, rođen je u Prizrenu 1924, kao i njegove setre i braća i svi oni su sa ostalim Srbima bili proterani sa svojih kosmetskih vekovnih ognjišta.

U toj „ZABRANI“ pop Vlada izražava „zbrinutost“ za te tzv.koloniste, jer nije kao vreme za njihiov konačni povratak na Kosmet, a i bilo bi im navodno da se izlažu troškovima putovanja na Kosmet koji nisu bili mali.
„Službeni glasnik“ je štampan LATINICOM u sred Beograda i to na hrvatskom, jer za naziv meseca marta Xrvati koriste „ožujak“. A i Drugi svetski rat nije još zvanično bio završen.

Po povratku iz Aleksinca odnela sam kopiju tog „Službenog glasnika“ u Arhiv SANU i svi zaposleni su se zapnjili kada su je videli, jer u Arhivu SANU nisu imali ni jedan primerak tog zlosrećnog „Službenog glasnika“ od 6.ožujka 1945.g., pa su me zamolili da im ga iskopiram.

Milsim da je sve ovo UŽAS!

(Autor: Zorica Peleš)

BONUS VIDEO: DR DEJAN ŽUJOVIĆ: EVO ŠTA ĆE BITI SA SRPSKIM BOLNICAMA

SKINI APLIKACIJU