KOMPROMITOVANI SVEDOK U SLUČAJU ĆURUVIJA: Dokazi slični onima u vezi sa ubistvom Duška Jovanovića

Da na našim prostorima ne postoje dva sličnija ubistva od onih nad beogradskim i podgoričkim vlasnicima dnevnih opozicionih novina, kao što su likvidirani Slavko Ćuruvija i Duško Jovanovića, složili su se odavno vodeći kriminolozi, ali da će nakon nedoslednih istraga po identičnim scenarijama ponavljati i suđenja to baš niko nije mogao da pretpostavi.  

Elem, ovog 5. oktobra u Specijalnom sudu u Beogradu počelo je ponovljeno suđenje za ubistvo Ćuruvije, vlasnika i glavnog urednika “Dnevnog telegrafa”, nakon što je prethodnu osuđujuću presudu oborio Apelacioni sud, na kome je advokat Zora Dobričanin Nikodinović, branilac optuženih Radonjića i Romića, u uvodnom izlaganju predala tužilaštvu i sudu novi dokaz, odnosno pismo koje je dobila uoči izricanja prve presude za zločin i predložila da pred sudom bude saslušan novi svedok.

-Poštom je 2. aprila prošle godine na moju kancelariju stigla službena zabeleška, sa potpisom Vasilija Mijovića, u kojoj se upućuje na to ko je naručio i izvršio ubistvo Slavka Ćuruvije. Njenu sadržinu ne mogu da pročitam zbog oznake koju nosi, ali predlažem da Vasilija Mijovića pozovemo kao svedoka, izjavila je tada Zora Dobričanin Nikodinović.

Original falsifikata

Ovaj predlog da Vasilije Mijović bude svedok i da ima neku službeni belešku, kao i u slučaju ubijenog podgoričkog novinara Duška Jovanoivića bilo je ne samo iznenađenje za sve prisutne, već i neizbežno grubo podsećanje da je takav njegov pokušaj mešanja već bio kompromitovan, jer je taj njegov dokaz tamo već ocenjen kao falsifikat. Ne blede sećanja da su i Ćuruvija i  Jovanović mučki ubijeni pred svojim redakcijama, da je istraga bila neadekvatna i puna kontradiktornih svedoka, kao i da su prvostepene presude izricane samo pomagačima N.N. licu, kako nalogodavcu, tako i ubici. A onda i ponovljene službene beleške Vasilija Mijovića, čini se da je to ipak previše, kao ruganje porodicama žrtava i javnosti ili još jedan dokaz da su neki paradržavni centri moći, ipak, večiti.

A ko je zapravo kontroverzni Vasilije Mijović, po dosadašnjim aferama itekako poznat i u crnogorskoj i u srpskoj javnosti. Poznat je, prvo, kao bivši visoki funkcioner tamošnje tajne policije, gde je svojevremeno dobio otkaz, ali je i više puta hapšen u obe države. Bio je i jedan od komandanata Crvenih beretki tokom ratova devedesetih koga su u Haškom tribunalu označili kao učesnika u kriminalnim i nehumanim postupcima protiv stanovništva u Baranji, gde se bavio švercom ukradenih vozila, zajedno sa ozloglašenim pripadnicima zemunskog klana. U činu pukovnika Mijović je i osam godina radio kao specijalni savetnik pomoćnika ministra u službi crnogorske tajne policije, a mediji su ga sumnjičili i kao značajnog aktera u „aferi Maraš“,slučaja sa kupovinom glasova pred referendum o nezavisnosti 2006. godine. Inače, nekoliko meseci pre  ove afere Mijović je otpušten iz crnogorske policije, jer je optužen da je navodno falsifikovao diplomu Pravnog fakulteta u Sarajevu, štu mu nije dokazano ali na posao,ipak, nije vraćen.

Onda je, prema medijima, dugo bio u bekstvu, u stvari živeo je sedam godina u Beogradu pre nego što je po međunarodnoj poternici uhapšen 2012. na aerodromu Golubovci i prebačen u zatvor u Spužu, odakle je pušten samo nakon četiri dana, ali nisu saopšteni razlozi ove odluke.  Takođe, jedan deo svog boravka u Beogradu Mijović je proveo u zatvoru zbog saobraćajne nesreće iz 1995. godine, u kojoj je stradalo dvoje dece. Po izlasku iz zatvora 2011. godine, kako tvrde mediji, nastaju i pomenute službene beleške vezane za slučaj ubijenog novinara Duška Jovanovića, gde navodi da mu je bivši kolega R. V., penzionisani radnik DB-a, poverio da je sa svoje terase, nakon ubistva Jovanovića, video dvojicu poznatih kriminalaca. Kasnije je R. V. to demantovao i dokazao da je u vreme zločina bio u Beogradu, a ne u Podgorici.

N. N. lice neposredni izvršilac

Još i podsetiti da su za ubistvo Slavka Ćuruvije prvostepeno prošle godine, a na ukupno 100 godina zatvora, osuđeni bivši načelnik RDB-a Radomir Marković na 30 godina za podstrekivanje, na istu kaznu i tadašnji šef beogradskog centra RDB-a, Milan Radonjić,  za saizvršilaštvo, kao i operativac DB Ratko Romić i bivši pripadnik rezervnog sastava Miroslav Kurak kao saizvršioci na mestu likvidacije, na po 20 godina. Kao neposredni izvršilac, ali i  nalogodavac, označeno je N. N. lice, i to je i bio glavni razlog zbog kojeg je prva presuda pala na Apelacionom sudu, koji je utvrdio brojne nelogičnosti, nedoslednosti i krupne greške u zaključivanju, a pre svega prekoračivanje optužnice u kojoj je kao neposredni izvršilac označen Miroslav Kurak.

U ponovljenom suđenju održana su već dva ročišta, 5. i 6. oktobra, na kojima su krivljeni  ponovili da nisu krivi. Tužilac Milenko Mandić je predložio da se ponovo pročitaju svedočenja kojima se potkrepljuje optužnica i nije predložio nove dokaze i svedoke.

Nova ročišta u Specijalnom sudu počinju od danas, 16. novembra, i trajaće do srede, 18. novembra.

(Glas javnosti)

SKINI APLIKACIJU