Obdukcijom je utvrđeno da su Goran, Gordana i Lidija ubijeni iz vatrenog oružja, kao i da je Goran imao jednu ranu na glavi, dok su Gordana i Lidija imale rane i na grudima i na glavi. Utvrđeno je i da je telo Lidije Đokić bilo spaljeno do stanja neprepoznatljivosti. Zasad se sumnja da su samo ubistvo izvršile dve osobe i da su korišćenja dva pištolja, te da su rane nastale od projektila kalibra 9 milimetara i 7,65 milimetara.
Sumnja se da je u Đokiće pucano iz neposredne blizine, a i dalje nije isključena mogućnost da je jedan od pištolja korišćen prilikom ubistva onaj koji je Goran imao, a čija je prazna kutija pronađena prilikom pretresa porodičnog stana.
Kada se 1959. godine u jednoj od vesti američke hronike pojavio naslov da je u malom mestu Holkomb u Kanzasu ubijena četvoročlana porodica Klater, niko nije mogao da pretpostavi da će se sedam godina kasnije ova priča pretvoriti u roman koji će poslužiti kao temelj za novi žanr u književnosti, takozvani non-fiction, negde još nazvan i dokumentarni roman, odnosno novo novinarstvo.
Truman Kapoti, poznati njujorški dendi, pisac Doručka kod Tifanija, potrešen ovim ubistvom, odlučio je se posveti slučaju iz čega se izrodio dobro poznati roman.
U malom mestu Holkomb, dogodio se tada zločin koji je zgrozio Ameriku. U jednoj kući pronađena su tela četvoro članova porodice Klater, među kojima je bilo i dece. Ubice su ih vezale, i iz blizine pucale sačmarom u glavu. Niko nije mogao da pretpostavi šta su bili motivi ovog zločina, da bi kasnije klupko počelo da se odmotava.
The four members of the Clutter family were found murdered in their farmhouse in Holcomb, Kansas #OTD Sunday 15 Nov 1959. The events inspired Truman Capote to write In Cold Blood, which pioneered the "non-fiction novel" and true-crime writing. Harper Lee helped with the research. pic.twitter.com/OPv6UjPdzC
— Adam (@adamseesee) November 15, 2020
Kada je Kapote saznao za ubistvo, dok ubice još uvijek nisu bile uhvaćene, odlučio je da otputuje u Kanzas kako bi pisao o tom zločinu. Sa sobom je poveo prijateljicu iz djetinjstva, takođe pisca Harper Li, poznatu po delu Ubiti pticu rugalicu.
Zajedno su razgovarali sa lokalnim stanovnicima i istražiteljima koji su raspoređeni na taj slučaj, i zajedno su napisali hiljade stranica bilješki. Ubice, Ričard „Dik“ Hikok i Peri Smit, uhapšeni su nedugo nakon ubistva, a Kapote je na kraju proveo šest godina u radu na toj knjizi. Knjiga se smatra početkom stila koji se naziva non-fiction roman i prethodnicom pokreta Novo novinarstvo.
Radnja knjige plete složenu psihološku priču o dvojici bivših zatvorenika puštenih na uslovnu slobodu koji zajedno počine višestruko ubistvo, čin za koji ne bi bili u stanju da ga izvedu pojedinačno. Kapoteova knjiga opisuje i pojedinosti iz života žrtava, kao i uticaj koji je zločin imao na lokalno stanovništvo. Veliki dio priče uključuje dinamičan psihološki odnos dvojice prestupnika koji vrhunac dostiže tim besmislenim zločinom.
Inače, o ovom knjizi i samom slučaju snimljno je nekoliko filmova, a najpoznatiji je onaj u koje Filip Sejmor Hofman tumači Kapotija, uloga za koju je dobio oskara.
(Glas javnosti)