Dokumenta i gorka sećanja govore da su Pavelićeve ustaše krvavi pir na prnjavorskim Srbima obavile bez ispaljenog metka - tukući ih maljevima, noževima i sekirama. Najstariji mučenik je imao 49, a najmlađi 17 godina, pišu Novosti.
Tradicionalno od 2011. godine služenje pomena organizuju Mesna boračka organizacija Prnjavor, Opštinska organizacije SUBNOR-a i porodice žrtava ustaškog terora.
Rade Radonjić, predsednik ovdašnjeg SUBNOR-a podsetio je da su samo decembra 1941. godine ustaše monstuozno pogubile 22 osobe srpske nacionalnosti iz sela Mlinci, Paramije, Čorle, Donji Galjipovci i Srpovci.
- Ti ljudi su bili nedužni, a zaklani i ubijeni su samo zato što su Srbi - istakao je Radonjić, prenose mediji.
Ovogodišnji pomen upriličen je po merama zašetite pandemije korona virusa, a među nekolicinom potomaka žrtava našao se i Dragoljub Simić iz sela Mlinci.
- Na ovom ustaškom stratištu među svirepo umorenima je i moj deda Novak. Niko od tih nevinih stradalnika nije bio ni vojnik, već običan civil, domaćin, kriv samo zato što je pravoslavac - setno će Simić.
Čelnik SUBNOR-a, Rade Radonjić, izrazio je nadu da će bar do narednog pomena biti bolje uređen prilaz ovom spomen-obeležju jame na njivi Radulovac, jednom od najvećih stratišta-masovnih grobnica U Drugom svetskom ratu na prnjavorskom području gde su od ustaške kame na najsvirepije načine umorene nevine srpske duše, uz one u jamama u Štrpcima, Kremni, Popovićima, Vijačanima, Palačkovcima, Ilovi.
Miroslav Vojvodić je jedan od potomaka koji redovno od 2011, pa i ove godine, uprkos koroni, paljenjem sveće i molitvom odaje pomen prnjavorskim mučenicima. U Radulovačkoj jami ugašen mu je život dede Rajka Vasića, oca njegove majke.
- Samo zato što su Srbi mnogi su skončali udarcima maljeva, i potom tako poluživi ubacivani i zatrpavani u jamu. Uz jezive jauke i vapaje tih nesrećnika-mučenika, po kazivanju tadašnjih meštana, zemlja je gotovo četiri dana "disala". U najvećim patnjama umirali su živi pod zemljom - priča Vojvodić.
(Glas javnosti)