RAZOTKRIVANJE PRAVOG LICA 'ČUVENIH ISTORIJSKIH LIČNOSTI': U Srbiji još uvek postoji grad nazvan po osuđenom napasniku?!

Fejsbuk stranica „Istorija Srba“ je podelila interesantan tekst koji, prema rečima mnogih otkriva pravo lice Žarka Zrenjanina, heroja naroda prošlog, komunističkog vremena, a šta je u tome istina, ipak treba detaljno utvrditi

Otkrivanje pravog lica istorijskih ličnosti čija imena nose škole, ulice, trgovi pak i gradovi, je mukotrpan proces.
Jedna epoha oblikuje nekoliko generacija, druga već stvara nove, treća… i tako do danas. Šta smo do sada otkrili ispravili smo, ono što nismo na upornima je da nastave proces.

Ali znate kako kažu; "istina uvek izađe na videlo".

Tekst prenosimo u celosti:
"Srbija još uvek ima dva svoja grada nazvana po komunističkim zlikovcima—jedan po domaćem, a drugi po bugarskom komunisti. Pogađate, u pitanju su Zrenjanin i Dimitrovgrad.

I mi već godinama apelujemo da se imena tih gradova vrate na njihove predkomunističke nazive Petrovgrad i Caribrod. Takođe apelujemo da se promene imena glavnih ulica po srpskim varošima i selima nazvanim po Titu i ostalim komunističkim zlotvorima.

Još jednom skrećemo pažnju na lik i delo čoveka, čije prezime je postalo ime najlepšeg i najvećeg srpskog grada u Banatu, koji pritom blage veze sa tim gradom nije imao.

Žarko Zrenjanin “Uča” rodio se u Izbištu kod Vršca, školovao se, radio i živeo u Vršcu, Beloj Crkvi i Somboru i samo je prošao pored grada koji nosi njegovo ime.

Mislite da je slučajno to što Vrščani nisu dali da se po njemu nazove njihov grad? Kao predratni učitelj, Žarko Zrenjanin je bio osuđen za napastvovanje svojih učenica i poznat kao seksualni manijak. Rano je stupio u redove zabranjene komunističke partije, koja je tada delovala kao teroristička organizacija, i već 1941. ima svoju grupu komunista, sačinjenu uglavnom od lokalnih banatskih ološa i robijaša o čemu postoje mnoga svedočanstva. Tokom rata, organizuje totalno laičke i samoubilačke performanse napada na nemačku vojsku, bez ikakvog efekta. U tim performansima ginu mnogi od njegovih saboraca, a jedan broj njih biva zarobljen i kasnije osuđen na streljanje. Pritom se sve organizuje bez ijednog gubitka nemačke ili mađarske okupatorske vojske.

U novembru 1942. godine, njegovu dugogodišnju ljubavnicu vešaju Nemci u centru Vršca. Tada se Žarko sklanja u zemunicu kod jataka domaćina u selu Pavliš kod Vršca, gde ga domaćin hrani i čuva sa još jednim saborcem Strahinjom Stefanovićem. Posle nekoliko dana, ćerka domaćina Zagorka (Zorka) Kragić, dolazi u zemunicu na očevom imanju da “herojima” opere veš i donese novac za beg u zapadnu Bosnu, kod ostalih partizana.

Žarko Zrenjanin je tada siluje i tako se zahvaljuje domaćinu na gostoprimstvu.

Hrabra i ponosna Zagorka odlazi do najbliže nemačke straže i prijavljuje silovatelja. Nemci dolaze, opkoljavaju zemunicu i ubijaju Žarka i njegovog pratioca Strahinju. Zagorku streljaju komunisti 1944. godine kao saradnika okupatora, a Žarka iste godine proglašavaju za "Narodnog heroja". Zagorka je rehabilitovana 2016. godine. Posle rata komunisti daju silovatelju ime najvećeg srpskog grada u Banatu i mnogih ŠKOLA u Srbiji, dok broj ulica, trgova i preduzeća nazvanih po njemu se i ne zna".

I tako silovatelj Žarko posta Narodni heroj, a od komunista silovana, pa streljana Zagorka je čekala pravdu do sve do 2016. godine. Portal Petrovgrad.org se osvrnuo na događaje rehabilitacije Zagorke i pravilnog posmatranja istorijskih podataka, bez stvaranja mitova, a sa jasnim pristupom velikog poštovanja žrtava i boraca u Drugom Svetskom ratu.

(Glas javnosti/Vojvodina.info)

SKINI APLIKACIJU