Rođen je 1927. godine, kao Milisav i bio je učenik vladike Nikolaja Velimirovića sve dok nacisti nisu zarobili vladiku i prebacili ga u logor Dahau.
U manastiru Rača se zamonašio 1950. godine, a kasnije je prešao u Prizren, kada je za episkopa raško-prizrenskog postavljen Pavle, kasniji Patrijarh Srpske pravoslavne crkve.
Upravo ga je Patrijarh Pavle ohrabrio da završi bogosloviju, a zatim i Pravoslavni bogoslovski fakultet.
Sa više od 40 napisanih knjiga iz teologije, ali i o srpskim monasima i manastirima, stradanjima u Jasenovcu i Dahauu, jedan je od najboljih svedoka pogroma Srba u 20. veku.
Njegovo ime se pominjalo kao ime velikodostojnika koji je trebalo da izvuče jednu od tri koverte u kojoj se nalazi ime novog patrijarha Srpske pravoslavne crkve.
Poslednjih godina koje je proveo u vranjskoj Eparhiji uživao je veliko poštovanje vernika i sveštenstva.
(Glas Javnosti)