Ovo su običaji za sutrašnju LAZAREVU SUBOTU ILI VRBICU

Lazareva subota ili u narodu poznat praznik kao Vrbica, predstavlja kraj Velikog posta i najavu Strasne sedmice. Strasna sedmica ja sedmica Hristovog stradanja, smrti i Vaskrsenja. Na Lazarevu subotu širi se zvuk zvončića.

Lazareva subota obeležava se u spomen na čudo koje je Hristos učinio podigavši iz mrtvih prijatelja Lazara iz Vitanije. Među Srbima ovaj praznik uživa veliko poštovanje, zbog čega ga mnogi slave kao krsnu slavu.

Ovaj praznik je isključivo praznik dece. Za taj dan majke svečano obuku svoju decu, pa čak i onu najmanju, od nekoliko meseci, donose, svečano obučenu, crkvi, kupuju im zvončiće vezane na trobojku i stavljaju oko vrata, a venčiće na glavu. Deca se raduju, trče po porti i učestvuju u ophodu oko crkve. Mlade vrbove grančice se odnose kućama i stavljaju pored ikone i kandila. Praznik je imao veliki značaj pre Drugog svetskog rata.

Prema Jevanđelju po Jovanu, na vest o Lazarevoj smrti, Isus je došao u Vitiniju gde je njegov prijatelj već četiri dana bio sahranjen. Došao je do groba i zatražio da se skloni kamen. Pozvao je Lazara da izađe i ovaj je to učinio, uvijen u pogrebni pokrov. Ovo čudo je bilo i neposredni uzrok presude na smrt raspećem, koje će ubrzo uslediti. Lazar je živeo još trideset godina nakon vaskrsenja kao episkop na Kipru, gde ga je posetila i Bogorodica.

Događaj Lazarevog vaskrsenja je, prema četiri Jevanđelja, uvod u novu veru, u Vaskrsenje. U hrišćanstvu taj praznik ima značenje pobede života nad smrću.

Nakon Lazarevog vaskrsavanja, Isus je sutradan, na Cveti, svečano ušao u Jerusalim, gde su gadočekali ljudi, noseći u rukama palmine grančice. Pravoslavni vernici kao uspomenu na taj događaj proslavljaju Vrbicu, koja za hrišćane predstavlja praznik dečije radosti, jer je Hristos, polazeći u Jerusalim rekao: "Pustite decu k meni, jer takvih je Carstvo nebesko".

SKINI APLIKACIJU