Život za odbranu grada dalo je 11 pilota. Oni su se, zajedno sa ostalim jugoslovenskim vazduhoplovcima, hrabro suprotstavili rojevima nemačkih aviona koji su nadirali. Izvori sa nemačke strane navode da je tako brutalan napad bio posledica Hitlerovog besa i želje za osvetom.
Pre tačno 80 godina, ujutru 6. aprila 1941. godine, Beogradom su "jaukale" sirene za vazdušnu opasnost, a buka motora stotina nemačkih aviona najavila je razaranje grada.
Čuveni autobus firme "Krstić i sin" iz filma je izmišljen, ali može da bude simbol, jer završava u dimu i plamenu, kao i grad u koji je krenuo.
Prema nekim podacima, prestonica današnje Srbije bombardovana je 44 puta u istoriji. Zbog nekih ruševina u gradu, koje su vidljive kao posledica novijih bombardovanja, možda nam nije toliko teško da shvatimo da su ulice kojima danas hodaju milioni ljudi tog kobnog proleća 1941. izgledale potpuno drugačije.
Međutim, pravu sliku o događajima tokom Aprilskog rata nije lako zamisliti, jer je prošlo mnogo vremena, izmenjale su se ideologije, a kada je reč o konkretnoj slici – samo bombardovanje nije zabeleženo na video-snimcima, iako su se u nekim dokumentarnim filmovima snimci drugih akcija prikazivali kao autentični snimci bombardovanja Beograda.
A ko su heroji odbrane Beograda koji su 6. aprila poleteli u susret nemačkim avionima?
Nažalost, njihova imena danas malo ko zna. Čak i kad hodaju Zemunskim kejom i kad prolaze pored Spomenika pilotima braniocima Beograda, ljudi često ne znaju šta on predstavlja, a dešavale su se i krađe bronzanih slova.
U knjizi "Bitka za Beograd – april 1941" stoje biografije 11 poginulih pilota sa fotografijama. To su: Miloš Žunić, Miho Klavora, Živica Mitrović, Dušan Boričić, Jovan Kapešić, Dobrica Novaković, Branislav Todorović, Karlo Štrbnek, Milutin Petrov, Milivoje Bošković, Vladimir Gorup. Tu je i spisak šestorice ranjenih.
Za odbranu Beograda bila je zadužena elitna jedinica – Prva vazduhoplovna lovačka brigada, posebno njen 6. lovački puk sa bazom na Aerodromu "Beograd" u Zemunu.
Šestog aprila, puk je imao 43 lovca "meseršmit BG 109E-3A", kao i šest aviona jugoslovenske proizvodnje "rogožarski IK3". Međutim, neki avioni su bili oštećeni i na popravci, pa brojno stanje treba uzeti s određenom rezervom. U knjizi se navode podaci i o određenom broju aviona na drugim aerodromima i jedinicama.
(Glas javnosti)