DA SE NIKAD NE ZABORAVI ILINDANSKI SRBOKOLJ U LICI: Srbi MASAKRIRANI na načine koji prevazilaze granice zdravog razuma!

Uoči Svetog Ilije, 1.avgusta 1941. godine, započeo je jedan od najvećih pokolja srpskog naroda u srednjoj Lici koji je završen 8.avgusta - tzv. Ilindanski srbokolj ili u srpskom narodu nazvan "Krvavi Ilija".

Hrvatske klerofašističke vlasti iz Gospića donose odluku o sprovođenju srbokolja u prvoj dekadi avgusta kako bi se šire područje Gospića, Medka, Perušića i Brinja potpuno očistilo od Srba.

Srbi oba pola i svih uzrasta su ubijani na sve moguće načine od kojih mnogi prevazilaze granice zdravog razuma - ljudi su masakrirani sekirama, kosama, ašovima, krampovima, motikama, noževima...živi spaljivani u kućama ili u štalama zajedno sa stokom, utjerivani u crkve i spaljivani, živi derani...

Srpski narod se dao u velike zbjegove ka Velebitu i krio se po okolnim šumama a hrvatska vojska (uglavnom ustaše i domobrani zajedno) hvatali su Srbe poput divljači i ubijali na licu mjesta a veliki broj odvodili ka velebitskim jamama i bacali unutra. Najviše Srba je bačeno u Jarčiju jamu kod Divosela.

Prema izvorima iz italijanskih arhiva navodi se da je u masakriranju Srba učestvovalo cjelokupno hrvatsko stanovništvo sa šireg područja Gospića - hrvatske žene su slijedile svoje muževe i braću i iz poklatih srpskih sela su odnosile stoku, živinu, žito, brašno, pokućstvo i druge predmete. 



Upravo iz italijanskih arhiva saznajemo da su u Divoselu srpsku djecu Hrvati pekli na ražnju i potom komade ugurivali u usta zavezanim srpskim ženama koje su se gušile u sopstvenoj povraćki.
Italijanske vojne patrole su danima skupljale poluzaklan narod duž puteva i odvozili ih u Dalmaciju na oporavak.

Samo za ovih 7 dana na području Srednje Like pobijeno je preko 20 000 Srba od čega su 80% žene, djeca i starci. Tokom Ilindanskog srbokolja stradao je i Smiljan, rodno selo Nikole Tesle u kojem je ubijeno 556 Srba.
Stradalo je selo Mlakva sa preko 600 ubijenih, sela Divoselo, Ribnik, Počitelj, Ornice i mnoga druga.
Pobijeni su gotovo svi Srbi u gradu Gospiću koji nisu uspjeli da pobjegnu. Iz bolnice u Gospiću srpski bolesnici su naglavačke izbacivani kroz prozor i ostavljani da umiru od preloma i unutrašnjeg krvarenja.