U Šumadiji postoji drevno groblje JEDINSTVENO po mnogo čemu na kom ornamenti PRIČAJU PRIČE o mrtvima (FOTO)
Autor: Glas javnosti
Iznad sela Borač, u Šumadiji nadomak Knića, do 1458. godine postojao je srednjovekovni grad Borač, kao jedan od najjače utvrđenih gradova od strateške važnosti.
Podno Boračkog krša nalazi se jedinstveno staro groblje koje zajedno sa srednjovekovnim gradom Borač i Crkvom Svetih Arhanđela predstavlja nepokretno kulturno dobro, a kao spomenik kulture od velikog značaja zaštićeno je 1971.
Uprkos tome, ono ne izgleda reprezentativno i kroz njega ne može da se prođe od visoke trave i trnja, a u predelima gde ima krša ima i zmija pa ne možemo da vam preporučimo da ga podrobno istražite, ali možemo da vam ispričamo šta smo mi sve tamo otkrili.
Na starom Boračkom groblju meštani su sahranjivani u periodu od 16. veka pa do kraja Drugog svetskog rata, kada je počelo da se koristi novo groblje, kojih stоtinu metara dalje. To je omogućilo starom groblju da ostane jedinstvena celina karakteristična po spomenicima koji pričaju priče, a nisu oni mermerni, na kakve smo navikli.
Iako su na prvi pogled različiti, sve ih odlikuje ornamentika i oblik spomenika, kao i materijal od kog su građeni. Kamen za njihovu izradu nabavljan je iz rudnika sa obližnjeg Boračkog krša, a pravili su ih kamenoresci iz Borča i okolnih sela.
Većina njih podsećaju na ekser: imaju telo od kamena i na njemu kapu, tj. "kapak" koji izgleda kao nastrešnica, ili je poput krova koji štiti telo spomenika od kiše i sunca, zbog čega se ovi spomenici nazivaju i "kapčari". O tome da su ovi nadgrobni spomenici bili mnogo više od obeležja ko je tu sahranjen, svedoče ornamenti na njima, koji su pričali priče o preminulima.
Tako, ukoliko je na spomeniku bio uklesan cvet u ruci to je značilo da je preminuo neko mlad, odnosno da je "ubran" iz života.
Ako je na tom mestu bio sahranjen vojnik na spomenik je uklesana slika sa šajkačom i puškom, a ukoliko je bio drvoseča, uklesivana je sekira.
(Glas javnosti)
SKINI APLIKACIJU
.png)
