POP VLADA ZEČEVIĆ koji je svešteničku mantiju zamenio partizanskom uniformom, POTPISAO JE UKAZ O ZABRANI POVRATKA SRBA NA KOSMET!
Autor: Glas javnosti
Pavoslavni sveštenik, student prote Steve Dimitrijevića, pop Vladimir – Vlada Zečević izneverio je Dražu Mihailovića i svoje četničke saborce, zamenivši tokom Drugog svetskog rata svešteničku mantiju partizanskom uniformom. Pop Zečević bio je većnik Drugog zasedanja AVNOJ-a i prvi ministar policije u „Demokratskoj državi Jugoslaviji“ Josipa Broza.
Na promociji moje knjige o proti Stevi u Aleksincu 5.jula 2001.g. bio je jedan Aleksinčanin, emigrant iz Australije, prijatelj brata po ocu dr Bose Milošević, Veselina – Vići Prljinčevića. Njih dvojica su zajedno bili u četnicima.
Bio je to njegov prvi dolazak u otadžbinu nakon Drugog svetskog rata i on je, po povratku za Australiju, napisao za „Iskru“ utiske sa moje promocije, piše Zorica Peleš.
Bio je oduševljen što se konačno u Srbiju vratila sloboda i što su se počele pojavljivati knjige poput moje o proti Stevi („Iskru“ inače uređuje Vladimir Ljotić, sin Dimitrija Ljotića, koji živi u Engleskoj).
On je čika Vići doneo iz Australije kopiju „Službenog glasnika “ od 6. ožujka (marta) 1945. g. u kome je na naslovnoj strani bio ukaz o „PRIVREMENOJ ZABRANI VRAĆANjA KOLONISTA U NjIHOVA PREĐAŠNjA MESTA ŽIVLjENjA.“
Nisam mogla da se povratim od čuda i pokvarenosti popa Zečevića i srbskih komunista, koji su na perfidan način zabranili povratak Srbima i Crnogorcima na njihova vekovna ognjišta – na KOSMET. Da se Vlasi ne dosete, oni nisu naveli da zabrana važi za prognane Srbe i Crnogorce sa Kosmeta, već su ih prekrstili u „KOLONISTE“. Kako neko može biti kolonista na zemlji na kojoj je rođen i on i njegovi preci?!
NE PROPUSTITE
Čika Vića, čiji je otac prof, Prizrenske bogoslovije Aleksandar – Aleksa Prnjinčević, rođen u selu Babljak kod Uroševca i potomak je loze Nemanjića, rođen je u Prizrenu 1924, kao i njegove sestre i braća i svi oni su sa ostalim Srbima bili proterani sa svojih kosmetskih vekovnih ognjišta.
U toj „ZABRANI“ pop Vlada izražava „zabrinutost“ za te tzv. koloniste, jer nije kao vreme za njihov konačni povratak na Kosmet, a i bilo bi im navodno da se izlažu troškovima putovanja na Kosmet koji nisu bili mali.
„Službeni glasnik“ je štampan LATINICOM u sred Beograda i to na hrvatskom, jer za naziv meseca marta Hrvati koriste „ožujak“. A i Drugi svetski rat nije još zvanično bio završen.
Po povratku iz Aleksinca odnela sam kopiju tog „Službenog glasnika“ u Arhiv SANU i svi zaposleni su se zapanjili kada su je videli, jer u Arhivu SANU nisu imali ni jedan primerak tog zlosrećnog „Službenog glasnika“ od 6.ožujka 1945.g, pa su me zamolili da im ga iskopiram.
Mislim da je sve ovo UŽAS!
(Glas javnosti/Balkanska geopolitika)
SKINI APLIKACIJU
.png)
