O humanom delu Nikole Mirotića prema svom srpskom narodu bilo je dosta reči u proteklim godinama. Košarkaš Barselone uvek se trudio da o tome ne priča javno, niti da potencira svoja zaveštanja.
Međutim, posle govora i podrške srpskom narodu na Kosovu i Metohiji, nakon utakmice Crvene zvezde i Barselone u Beogradu, Nikola Mirotić ponovo je dospoe u žižu domaće javnosti. Kada mali broj Srba želi javno da se eksponira i pruži pomoć i zaštitu pripadnicima svog roda koji svakodnevno žive u strahu za život, onda reči Nikole Mirotića dobijaju na težini.
Dela košarkaša sa lepom NBA biografijom, inače rođenom u Podgorici u Lješanskoj nahiji su impozantna. Pomogao je veliki broj Srba iz Crne Gore, Srbije, Republike Srpske, Severne Makedonije i Hrvatske i to posredstvom Srpske Pravoslavne Crkve. I to onima najsiromašnijima, onima koji imaju veliki broj dece i koji žive u nehumanim uslovima.
Proletos je Nikola Mirotić uplatio čak 500.000 evra za lečenje malog Vukana Stoiljkovića koji boluje od spinalne mišićne atrofije. Dok je iggrao u NBA ligi, pokretao je humanitarne akcije za svoje sunarodnike, tako što bi svaku trojku koju bi pogodio donirao sa 500 dolara.
Prema određenim informacijama Nikola Mirotić je u pomoć i zbrinjavanje najugroženijih Srba donirao više od 1.000.000 evra. Broj onih kojima je poznati košarkaš pomogao je velik, a njegovo delo je pokazatelj da među poznatim Srbima ima i dalje ljudi poput Save Tekelije, Ilije Milosavljevića Kolarca, Đoke Vlajkovića, Sime Andrejevića Igumanova, Nikole Spasića, Milana Kujundžića Aberdara, Luke Ćelovića...
Nikola Mirotić godinama unazad živi drugačijim životom od velike većine sportista. Okrenut je Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi čiji je veliki ambasador. Zajedno sa suprugom Ninom Mirotić pomaže ugrožene Srbe. Nosilac je ordena Svetog Save. Podržao je litije u Crnoj Gori, stao uz blaženopočivšeg mitropolita Amfilohija kada je bilo najteže. U februaru 2020. godine predvodio je litiju iz Lješanske nahije koja je išla prema njegovoj rodnoj Podgorici.
Godinu dana ranije među prvima je potpisao peticiju protiv otimanja svetinja Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori ispred Hrama Hristovog Vaskrsenja u Podgorici. Sa suprugom Ninom i sinovima redovno obilazi najveće hrišćanske prvoslavne svetinje po Izraelu, Palestini, Siriji, Grčkoj, Severnoj Makedoniji, Crnoj Gori i Srbiji. Nosilac je Ordena Svetog Save od 30. maja 2017. godine.