Ovo su Živkovići, poreklom iz Smedereva. U pitanju je poznata stara srpska trgovačka porodica Živković, koja potiče iz Smedereva gde je još za vreme srpskih despota i Đurđa Brankovića "Smederevca" razvila trgovačku delatnost.
Padom Smedereva 1459. godine i dolaskom Turaka od srpskih i pravoslavnih Živkovića, postaju Jahići—od Jahija, što je izvedenica i prevod na turski prezimena Živković.
Nekadašnji Živkovići, i tadašnji poturčeni Jahići, u Beogradu dobijaju velike privilegije turskih paša i aga i razvijaju trgovačke veze i u Austrijskom i Osmanskom carstvu.
Nakon austrijske okupacije Beograda, koja se završila 1739. godine i nove turske okupacije, nekadašnji Živkovići dobijaju u posed prostor oko tadašnje Stambol-kapije, unutar Beogradske tvrđave i tu prave velelepno imanje sa porodičnom kućom od tri posebna objekta veća od 500 kvadrata. Imanje Jahića se nalazilo na mestu neposredno pored današnjeg Narodnog pozorišta i "Kluba književnika", a išlo je današnjom Francuskom ulicom, prema Dušanovoj. U posedu Jahića, nekadašnjih Živkovića u turskom Beogradu, bio je i prostor današnje Ade Ciganlije.
Kada je 1806. godine Karađorđe konačno oslobodio Beograd, u njemu nije bilo pravoslavnih porodica. Svi su bili prethodno proterani i pobijeni, iako je u Beogradu za vreme Turaka moglo da se pronađe po koja pravoslavna i jevrejska porodica koja se bavila trgovinom ili nekim zanatom. Međutim, počev od Vračara i Dedinog brda, pa cele okoline Beograda, sve je bilo u rukama srpskih porodica.
Živkovići kao Jahići opstaju i u oslobođenom Beogradu. Vraćaju se sa Turcima 1813. godine, nakon sloma Karađorđeve Srbije, i ostaju na svom imanju sve do 1868. godine. Prethodno je 1867. godine knez Mihailo Obrenović isterao poslednje simbolične turske garnizone iz Beograda i drugih utvrđenja u Srbiji (Smederevo, Kladovo, Užice, Šabac i Soko).
Nekadašnji smederevski Živkovići tj. beogradski Jahići 1868. godine odlaze u Bosanski Šamac, a od lokalnog bega Izeta uzimaju prezime, postaju srodnici sa njim postavši Izetbegović.
Iako nismo uspeli do sada da utvrdimo koju su Krsnu Slavu slavili smederevski Živkovići, znamo sigurno da su bili Srbi i Pravoslavci, a da su se izjašnjavali kao Srbi muhamedanske veroispovesti sve do 1970-ih godina. Tih godina su Titovi komunisti od Srba muslimanske veroispovesti najpre napravili Muslimane sa velikim "M", da bi kasnije, pod dirigentskom palicom Alije Izetbegovića septembra 1993. godine u sarajevkom hotelu "Holidej-in", od Muslimana nastali Bošnjaci.
To vam je puna istina o porodici Bakira i Alije Izetbegovića, čiji su preci bili pravoslavni Srbi, a oni naneli mnogo bola i nesreće svom srpskom rodu od koga su odpali.
(Glas javnosti)