Jovan Dučić preminuo je na BLagovesti! U hercegovačkoj Gračanici služen pomen i položeno cveće na njegov grob
Autor: Glas javnosti
U hercegovačkoj Gračanici u Trebinju danas je služena Sveta liturgija povodom krsne slave ovog hrama - Blagovesti i pomen velikom srpskom pesniku Jovanu Dučiću, povodom 80 godina od njegove smrti.
Liturgiju i pomen vleikom pesniku služio je sveštenik Aleksandar Gajić.
Gradonačelnik Trebinja Mirko Ćurić i akademik Jovan Delić potom su položili cveće na pesnikov grob u Hercegovačkoj Gračanici.
Veliki pesnik, diplomata, mislilac i ambasador Jovan Dučić. Rođen je u Trebinju u Hercegovini na Sretenje, 15. februara 1874. u porodici Andrije i Jovanke Dučić. Imao je sestru Milenu, kao i brata Ristu i sestru Soku iz majčinog prvog braka.
Osnovnu školu upisuje u Trebinju, a po selidbi porodice iz Trebinja u Mostar upisuje Trgovačku školu, a potom i Učiteljsku u Sarajevu, a maturirao je u Učiteljskoj školi -Preparandiji u Somboru 1893.
Kao učitelj službovao je u Bijeljini ali je proteran zbog pesme Otadžbina. Dok je boravio u Bijeljini tajno se verio sa Magdalenom Nikolić u čijoj kući je stanovao. Ona je živela sa sestrom, a nakon raskida sa Dučićem, Magdalena se zarekla da nikada više neće izaći iz kuće.
U saradnji sa Aleksom Šantićem osniva list Zora. Dučić odlučuje da ode na dalje školovanje pa se uputio u Pariz gde upisuje Filozofsko-sociološki fakultet, u Parizu i tamo upoznaje imenjaka Jovana Skerlića. Nakon decenije provedene u inostranstvu vraća se u Srbiju gde dobija zaposlenje pisara 1907. Od 1910. je u diplomatskoj službi, prvo biva poslat kao ataše u Carigrad, a potom i u Sofiju.
Od 1912. do 1927. službuje kao sekretar, ataše, a potom kao otpravnik poslova u poslanstvima u Rimu, Atini, Madridu i Kairu, 1927. biva postavljen na položaj i delegata u Ženevi u Društvu naroda (Preteča Ujedinjenih nacija).
Za redovonog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1931. Kao poslanik u Rimu, a potom i Bukureštu bio je u periodu od 1933. do 1941. Prvo je poslanik u Rimu, potom u Bukureštu. Za prvog jugoslovenskog diplomatu u rangu ambasadora postavljen je 1939. a do raspada Kraljevine Jugoslavije bio je i poslanik u Madridu.
Nakon što je Španija priznala NDH, i time prekinula diplomatske odnose sa Kraljevinom Jugoslavijom, u junu 1941. Dučić se povukao u neutralnu Portugaliju, u Lisabon odakle je, u avgustu iste godine otišao u SAD u grad Geri, Indijana, gde je živeo njegov rođak Mihajlo.
Od tada pa do svoje smrti dve godine kasnije, vodio je organizaciju u Ilinoisu čiji je osnivač bio Mihajlo Pupin 1914. Organizacija je predstavlja srpsku dijasporu u Americi. Pisao je pesme, političke brošure i novinske članke pogođen razvojem situacije u Jugoslaviji i stradanjem srpskog naroda, osuđivao je genocid nad Srbima koji je vršila hrvatska ustaška vlada.
Iz ljubavne veze sa glumicom Jovankom Jovanović imao je vanbračnog sina Jovicu koji se kao mlad ubio.
Njegova najpoznatija dela su: Blago cara Radovana, Gradovi i Himere, Verujem u Boga i srpstvo, Jugoslovenska ideologija: istina o “jugoslavizmu“, Federalizam ili centralizam, kao i zbirke pesama posvećene ljubavi i ženama.
Jovan Dučić je umro na Blagovesti 7. aprila 1943. u Geriju, nedočekavši kraj Drugog svetskot rata i slom NDH. Njegovi posmrtni ostaci preneseni su iste godine u portu srpskog pravoslavnog manastira Svetog Save u Libertivilu, SAD. Njegova želja je bila da ga sahrane u njegovom rodnom Trebinju. Poslednja želja Jovana Dučića ispunjena je 22. oktobra 2000. kada je ponovo sahranjen u Hercegovačkoj Gračanici.
BONUS VIDEO
SKINI APLIKACIJU
.png)
